Η κλιματική αλλαγή, η ανθρώπινη παρέμβαση, αλλά και η -το λιγότερο- ελλιπής προστασία των βουνών προκάλεσαν τις τεράστιες φυσικές καταστροφές των τελευταίων ετών, με τις δασικές εκτάσεις στην Ελλάδα να έχουν μειωθεί επικίνδυνα, καθώς κατά τους καλοκαιρινούς -κυρίως- μήνες καίγονται εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα.

Η 11η Δεκεμβρίου από το 2003 και έπειτα είναι αφιερωμένη στην υπεράσπιση των βουνών, με τα στοιχεία των τελευταίων ετών να καθιστούν αναγκαία τη λήψη μέτρων. Η μετάβαση στην «πράσινη ενέργεια» αποτελεί μια από τις προτεραιότητες της κυβέρνησης για την προστασία του περιβάλλοντος, ωστόσο η εγκατάσταση ανεμογεννητριών -κατά κύριο λόγο- βρίσκει σθεναρή αντίσταση από τις τοπικές κοινωνίες, ενώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν έλειψαν οι συγκρούσεις μεταξύ κατοίκων και δυνάμεων της αστυνομίας.

Την Τετάρτη (11/12) στο Θησείο δόθηκε κάλεσμα για συγκέντρωση και πορεία διαμαρτυρίας για την προστασία των βουνών. Μέσα από τα σόσιαλ μίντια υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση, κάτι που αποτυπώθηκε και στην πράξη, με πλήθος κόσμου να δίνει το «παρών» στο κέντρο της Αθήνας, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε πορεία σε κεντρικούς δρόμους, με τελικό προορισμό τα Προπύλαια.

Δείγμα της κινητοποίησης ήταν ότι υπήρχαν πανό από διάφορες περιοχές της χώρας (Θεσσαλία, Ήπειρος, Στερεά Ελλάδα, Μακεδονία, Πελοπόννησος) και κυρίως από νησιά, όπως η Χίος, η Σαμοθράκη, η Κρήτη, η Κύθνος, η Ικαρία, τα Κύθηρα κτλ. Ασφαλώς, πέραν των βουνών, τα συνθήματα που ακούστηκαν αφορούσαν γενικότερα την προστασία της φύσης, με την Ελλάδα άλλωστε να βιώνει μια πρωτόγνωρη λειψυδρία τους προηγούμενους, που έχει φέρει σε απόγνωση τους ανθρώπους του πρωτογενή τομέα.

«Ενάντια στης φύσης τη λεηλασία, αγώνας για τη Γη και την ελευθερία» και «ελεύθερα βουνά, χωρίς αιολικά» ήταν τα συνθήματα που δονούσαν την ατμόσφαιρα, με τον κόσμο να θέλει με αυτόν τον τρόπο να στείλει μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και τα πανό που κρατούσαν μικροί και μεγάλοι, με τις φωνές όλων να ενώνονται μέχρι τα Προπύλαια.

Η πράσινη μετάβαση και οι ανεμογεννήτριες που φέρνουν αντιδράσεις

Στο επίκεντρο όσων συμμετείχαν στην πορεία διαμαρτυρίας ήταν η δημιουργία αιολικών πάρκων, με την εγκατάσταση μεγάλων ανεμογεννητριών να προβληματίζει έντονα τις τοπικές κοινωνίες. Προς το παρόν, άλλωστε, οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα, χωρίς να φαίνεται κάποια «επίδραση» από τη χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και της πράσινης μετάβασης, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούνται ερωτηματικά για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των μεγάλων κατασκευών. Είναι δεδομένο ότι για να μεταφερθούν στις κορυφές και τις πλαγιές των βουνών απαιτείται η διάνοιξη δρόμων, με τα δάση να «θυσιάζονται», ενώ δεν είναι λίγες οι φωτογραφίες που -ανά τακτά χρονικά διαστήματα- κάνουν τον γύρω του διαδικτύου με πτηνά που σκοτώθηκαν επειδή χτυπήθηκαν από τα πτερύγια.

Επιπλέον, δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο για τις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως «προστατευμένες», με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις να καλούν την κυβέρνηση να μην κάνει εκπτώσεις σε αυτό το θέμα. Από τη νομοθεσία προβλέπεται η δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων, με τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, προκειμένου να παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα για να τις ανάγκες των δήμων και των κατοίκων.

Η χρήση των ΑΠΕ έχει στόχο τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα, αλλά και την «απεξάρτηση» από τα ορυκτά καύσιμα, που είναι γνωστό ότι επιβαρύνουν το περιβάλλον σε μεγάλο βαθμό. Τα έργα που απαιτούνται για να μεταφερθούν οι ανεμογεννήτριες στα βουνά και να τοποθετηθούν στα εκάστοτε σημεία, αλλάζουν σε μεγάλο βαθμό το τοπίο, αφού ειναι απαραίτητη η κοπή πολλών δέντρων, προκειμένου να δημιουργηθούν μεγάλοι δρόμοι. Παράλληλα, είναι γεγονός ότι την τελευταία τριετία η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα και δεν διαφαίνεται ιδιαίτερη αποκλιμάκωση στον ορίζοντα, με τη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας να μην έχει φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, τουλάχιστον στο οικονομικό σκέλος, για την Ελλάδα.

Σε οριακή κατάσταση η Πάρνηθα

Κάθε καλοκαίρι οι πνεύμονες πρασίνου στην Αττική μειώνονται ραγδαία λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών, με τις αναδασώσεις να γίνονται περισσότερο σπασμωδικά και λιγότερο οργανωμένα. Η Πάρνηθα υπέστη πολύ μεγάλη ζημιά το 2007 και από τότε δεν έχει γίνει καμία αξιόλογη δράση από επίσημους φορείς, παρά μόνο από εθελοντές, οι οποίοι απηύθυναν καλέσματα για δεντροφυτεύσεις.

Ο Βασίλης Στάμος βλέποντας τα διαρκώς αυξανόμενα προβλήματα στο ψηλότερο βουνό της Αττικής, αποφάσισε να δημιουργήσει την ομάδα «Σώστε την Πάρνηθα» με στόχο να αναδειχθούν όλα τα προβλήματα, αλλά και να υπάρξει ενημέρωση προς τους πολίτες. «Πηγαίνω στην Πάρνηθα εδώ και 30 χρόνια, ενώ είμαι και εθελοντής πυροφύλακας. Κάνουμε διάφορες δράσεις στο βουνό, το οποίο αποτελεί έναν θησαυρό δίπλα στο Λεκανοπέδιο. Το καλοκαίρι μπορεί κανείς να απολαύσει τη δροσιά, ενώ τον χειμώνα το χιόνι. Η φράση “Σώστε την Πάρνηθα” είναι μια κραυγή αγωνίας, δεν είναι ένα απλό σχήμα λόγου. Απευθυνόμαστε προς κάθε κατεύθυνση, προς τους κυβερνώντες, τους αρμόδιους φορείς, αλλά και τους αδιάφορους πολίτες. Θέλουμε να σώσουμε οτιδήποτε μπορεί να σωθεί», επισημαίνει ο κ. Στάμος.

Από τη μεγάλη πυρκαγιά του 2007 μέχρι και σήμερα, η κατάσταση στην Πάρνηθα έχει επιδεινωθεί, αφού δεν υπήρξε μέριμνα για τις καμένες εκτάσεις, εκτός από τις δράσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων. «Εμείς συλλέξαμε σπόρους ελάτης και τους μεταφέραμε στο εκκοκκιστήριο, την ώρα που όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν αυτά τα χρόνια δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Από τα μνημόνια και μετά είναι πολύ πιο συστηματική η καταστροφή των βουνών. Όλες οι κυβερνήσεις εγκατέλειψαν τα μέτρα που υπήρχαν για την προστασία των βουνών, ενώ άρχισαν να μιλάνε για πράσινη ανάπτυξη και φτηνή ενέργεια.

Εξάλλου, οι εθνικοί δρυμοί υποβαθμίστηκαν με τον ΦΕΚ που εκδόθηκε το 2021 και πλέον η Πάρνηθα είναι απροστάτευτη. Είναι αναγκαίο να καταλάβουμε ότι χωρίς “ζωντανή” Πάρνηθα η διαβίωση στο Λεκανοπέδιο θα είναι πολύ δύσκολη, ενώ θα έχουμε και έντονα πλημμυρικά φαινόμενα. Καταναλώνουμε νερό από τη λίμνη του Μαραθώνα, που αποτελεί τη λεκάνη απορροής της Πάρνηθας και εκεί πλέον καταλήγουν τα υπολείμματα των πυρκαγιών», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο εθελοντής πυροφύλακας.

Η ομάδα «Σώστε την Πάρνηθα» μέσα από τα σόσιαλ μίντια έχει αναδείξει τα προβλήματα που υφίσταται το βουνό, ενώ στοχεύει στο να καταθέσει και αιτήματα, προκειμένου να βελτιωθεί η υπάρχουσα ζοφερή κατάσταση. «Η Πάρνηθα δέχεται πίεση από 6.000.000 πληθυσμού και ζητάμε άμεσα να γίνουν κάποια πράγματα. Αρχικά, να υπάρχει φύλαξη καθόλη τη διάρκεια της ημέρας, γιατί με τα σημερινά δεδομένα πηγαίνει όποιος θέλει και κάνει ό,τι θέλει. Θέλουμε να γίνουν δεντροφυτεύσεις, καθώς υπάρχουν δύο φυτώρια με πλήρη παραγωγή στην Αγία Τριάδα και την Αμυγδαλέζα.

Τα σημεία που έχουν απομείνει λίγα έλατα μπορούν να αποτελέσουν τη “μήτρα” του νέου δάσους. Είναι αναγκαίο οι αναδασώσεις να γίνουν από κρατικές υπηρεσίες και όχι από εργολάβους. Το σύστημα AntiNero είναι ένας… ακρωτηριασμός για τα δάση. Έχουμε δει να κόβουν βελανιδιές 100 ετών χωρίς καμία αιτιολογία. Θεωρητικά είναι οξύμωρο αυτό που συμβαίνει, αλλά αν το σκεφτούμε είναι απόλυτα λογικό, από τη στιγμή που τα έργα ανατέθηκαν σε εργολάβους που δεν έχουν γνώση και δεν ενδιαφέρονται», υποστηρίζει ο κ. Στάμος.

Από εκεί και πέρα, η εθελοντική ομάδα ζητά και την αλλαγή της νομοθεσίας για τα καταφύγια, που μέχρι πριν από κάποια χρόνια σκοπός τους ήταν να προσφέρουν βοήθεια και «στέγη» σε ορειβάτες και πεζοπόρους, ωστόσο πλέον η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα, στους δρόμους που οδηγούν στην Πάρνηθα σχηματίζονται ουρές πολλών μέτρων από τα εκατοντάδες ΙΧ που επιχειρούν να ανέβουν στο βουνό, απόρροια της μεγάλης επιθυμίας των Αθηναίων να έρθουν πιο κοντά στη φύση.

Πάντως, η αιολική ενέργεια προβληματίζει έντονα τα μέλη της ομάδας «Σώστε την Πάρνηθα». «Δεν θέλουμε να μπουν άλλες ανεμογεννήτριες στην Αττική και τη Βοιωτία. Το περιβάλλον είναι πολύ ευαίσθητο. Μπήκαν οι πρώτες το 2007 και από τότε αυξάνονται. Επίσης, τονίζουμε ότι θέλουμε η δασοπυρόσβεση να επιστρέψει στα δασαρχεία, τα οποία είναι απαραίτητο να στελεχωθούν με έμπειρο προσωπικό, καθώς αυτή τη στιγμή είναι υποστελεχωμένα. Είμαστε πρόθυμοι να συνδράμουμε με όλες μας τις δυνάμεις σε δεντροφυτεύσεις και πυροφυλάξεις. Εδώ και 17 χρόνια μας λένε ότι θα ξαναδημιουργηθεί το δάσος, αλλά δεν το βλέπουμε στην πράξη. Το ζήτημα είναι πολιτικό. Παρόλα αυτά, χρειάζεται και οι πολίτες να προστατεύουμε τη φύση», ξεκαθαρίζει ο Βασίλης Στάμος.

Τα Λευκά Όρη στην Κρήτη και οι αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής

Στη συγκέντρωση που έλαβε χώρα στο Θησείο κατέφτασε κόσμος από διάφορες γωνιές της Ελλάδας, με τον εκπρόσωπο της «πρωτοβουλίας Σφακίων ενάντια στην εγκατάσταση αιολικής ΒΑΠΕ», Σταύρο Καπριδάκη, να μιλά  για την προσπάθεια να τοποθετηθούν 26 ανεμογεννήτριες στην περιοχή.

«Η όλη διαδικασία ξεκίνησε τον Φεβρουάριο. Ήταν σε διαβούλευση η εγκατάσταση 26 ανεμογεννητριών πάνω από τη λίμνη Κουρνά και προς τα νότια, στην περιοχή της κοινότητας Ασκύφου και της Ίμβρου, μέχρι τα ανατολικά όρια της επαρχίας Σφακίων. Τα πλάνα έκαναν λόγο για ανεμογεννήτριες ύψους 180 μέτρων, με 150 μέτρα φτερωτές (75 και 75), με ισχύ 6MW. Να σημειώσω ότι στα Λευκά Όρη οι εκτάσεις είναι ιδιωτικές, καθώς έχουμε κάνει και τις σχετικές κινήσεις στο κτηματολόγιο. Υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας. Αν προχωρήσει η εγκατάσταση ανεμογεννητριών θα καταστραφεί η μελισσοκομία, η κτηνοτροφία και ο ήπιος τουρισμός της περιοχής μας», εξηγεί αρχικά ο κ. Καπριδάκης.

Οι κάτοικοι των Σφακίων αντέδρασαν όταν έγινε γνωστό το περιεχόμενο της διαβούλευσης, γεγονός που έφερε κινητοποιήσεις σε όλη την Κρήτη. «Ο κόσμος είναι σε αναβρασμό. Είμαστε επιφυλακή, γιατί μπορεί οι κινήσεις του περασμένου Φλεβάρη να μην προχώρησαν, ωστόσο δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο μέλλον. Το θέμα είναι καθαρά πολιτικό. Τα βουνά πέφτουν στα χέρια επενδυτών. Έχουν γίνει κατά καιρούς προσφυγές στο ΣτΕ, με αποτέλεσμα να προκύψουν ακυρωτικές αποφάσεις. Μιλάμε για κάτι μη νόμιμο, με έντονα προβλήματα για το περιβάλλον», συμπληρώνει ο Σταύρος Καπριδάκης.

Παράλληλα, ο εκπρόσωπος της πρωτοβουλίας Σφακίων ενάντια στην εγκατάσταση αιολικής ΒΑΠΕ εκφράζει την ανησυχία του ότι αν τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες, θα μειωθεί περαιτέρω ο πληθυσμός της υπαίθρου. «Οι νέοι άνθρωποι θέλουν να φτιάξουν οικογένειες και δεν μπορούν να μείνουν στα χωριά. Στον νομό Χανίων τα ζευγάρια πάνε στην πόλη για να έχουν όλες τις ανέσεις, ωστόσο οι νέοι παραμένουν σε περιοχές που είναι αρκετά μακριά από τα Χανιά, όπως όσοι ζουν στην Κίσσαμο ή τα Σφακιά. Ζούμε από τον πρωτογενή τομέα και αν προχωρήσει το θέμα με τις ΑΠΕ, τότε πολλοί θα αναγκαστούν να αλλάξουν επάγγελμα. Οι τοπικές κοινωνίες δεν είναι αντίθετες στην αξιοποίηση των ΑΠΕ και τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα, αρκεί αυτό να γίνει με συνεννόηση, για να υπάρξει ένας κοινός προγραμματισμός. Στα Σφακιά μπορεί να βρεθεί ένας χώρος για να τοποθετηθούν μικρότερες ανεμογεννήτριες και να φτιαχτεί ένα πάρκο που θα εξυπηρετήσει την τοπική κοινωνία. Θέλουμε η πολιτεία σε συνεργασία με τα ελληνικά πανεπιστήμια να βρει τους κατάλληλους χώρους», εξηγεί ο ίδιος.

«Θα μπορούσαν να επιδοτηθούν οι δήμοι, προκειμένου να φτιάξουν ενεργειακά πάρκα, ώστε να ενισχυθούν οι τοπικές κοινωνίες ή έστω να καλυφθούν οι ανάγκες των περιοχών», προσθέτει ο κ. Καπριδάκης.

Το πλάνο για τέσσερα αιολικά πάρκα στο Θρακικό Πέλαγος και η «μεταμόρφωση» της Σαμοθράκης

Μεγάλες είναι οι αντισράσεις στη Σαμοθράκη, μετά την ανακοίνωση για εγκατάσταση δύο μεγάλων αιολικών πάρκων στο βόρειο κομμάτι του νησιού, αλλά και δύο ακόμα ανοιχτά της Αλεξανδρούπολης. Οι κάτοικοι της Σαμοθράκης από την πρώτη στιγμή εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις αυτών των έργων, που ενδέχεται να αλλάξουν την ταυτότητα της περιοχής.

«Στη Σαμοθράκη είχαν μπει παλιά μικρές ανεμογεννήτριες, οι οποίες στην πορεία ξηλώθηκαν και δεν τοποθετήθηκαν άλλες ξανά. Το νησί έχει εντελώς διαφορετική χρήση, καθώς είμαστε ένας τόπος του περιβάλλοντος και της φύσης, αλλά κάποιοι πάνε να μας… μεταμορφώσουν σε ένα ένα βιομηχανικό πάρκο. Υπήρχε μια διαβούλευση για το Αιγαίο, χωρίς ωστόσο να περιλαμβάνεται το Θρακικό Πέλαγος. Τελικά τα αιολικά πάρκα στην περιοχή μας τα χαρακτηρίζουν “πιλοτικά” και τα περνούν με fast track. Τα τοποθετούν σε περιοχές Natura ή δίπλα σε αυτές», τονίζει ο πρόεδρος του συλλόγου «Βιώσιμη Σαμοθράκη», Στέλιος Βαλμάς.

Η Σαμοθράκη είναι ένα νησί με έντονο φυσικό κάλλος, με την τοπική κοινωνία να ανησυχεί για τις αλλαγές που πρόκειται να φέρουν τα δύο αιολικά πάρκα. «Κάνουμε προσπάθεια να μπούμε στο πρόγραμμα “Άνθρωπος και Βιόσφαιρα” της UNESCO. Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών αναιρεί όλο τον προγραμματισμό που έχουμε στην περιοχή. Μας δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα. Τα πλεονεκτήματα της Σαμοθράκης είναι η φύση και ο πολιτισμός της. Αν γίνουν τα αιολικά πάρκα θα αλλάξει η χρήση του τόπου μας, δεν θα έχουμε προϊόν, δεν θα έχουμε τουρισμό και θα χάσει την αξία της η γη μας», διευκρινίζει ο κ. Βαλμάς.

Το καλοκαίρι το δημοτικό συμβούλιο έλαβε ομόφωνα την απόφαση να ταχθεί εναντίον της δημιουργίας αιολικού πάρκου, είτε παράκτιου, είτε υπεράκτιου. Επιπλέον, δημιουργήθηκε η ομάδα «Save Samothraki», προκειμένου να ενημερώνεται η τοπική κοινωνία, αλλά και όλη η Ελλάδα για το τι συμβαίνει στο νησί, με τη δημοτική Αρχή να κινείται νομικά κατά της εγκατάστασης ανεμογεννητριών.

«Θέλουμε να ενταχθούμε στο πρόγραμμα “Άνθρωπος και Βιόσφαιρα“, προκειμένου το νησί μας να αναπτύσσεται οικολογικά. Δεν θέλουμε τα αιολικά πάρκα που θα προκαλέσουν προβλήματα στο περιβάλλον και την τοπική κοινωνία. Υπάρχει κίνδυνος να αλλάξει το μικροκλίμα μιας εκ των ωραιότερων περιοχών της Ελλάδας. Θα χάσουμε όσα έχουμε φτιάξει όλα τα προηγούμενα χρόνια και θα υποβαθμιστεί ο τουρισμός μας. Ακόμα, θα υπάρξει πρόβλημα και για τους ψαράδες της Σαμοθράκης, καθώς οι ίδιοι ανησυχούν ότι η εγκατάσταση αιολικών πάρκων, θα φέρει απαγόρευση αλιείας στις συγκεκριμένες περιοχές», καταλήγει ο πρόεδρος του συλλόγου «Βιώσιμη Σαμοθράκη».

Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας – Αναρρίχησης: Δεν μπορούμε να είμαστε αμέτοχοι στην καταστροφή που συντελείται στο περιβάλλον

Το «παρών» στη συγκέντρωση στο Θησείο έδωσε και η Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας – Αναρρίχησης, συμμετέχοντας ενεργά στην προστασία των βουνών, ενώ στη συνέχεια εξέδωσε και ανακοίνωση, όπου υπάρχουν ξεκάθαρες αναφορές στις επιπτώσεις από την εγκατάσταση των ΑΠΕ.

«Ένας από τους καταστατικούς σκοπούς της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας Αναρρίχησης Ε.Ο.Ο.Α. είναι και η προστασία του ορεινού φυσικού περιβάλλοντος. Δεν θα μπορούσε λοιπόν να είναι αμέτοχη από την καταστροφή που συντελείται στο ορεινό περιβάλλον της πατρίδας μας.

Οι κορυφογραμμές της πατρίδας μας αποτελούν περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλους και τόπος άσκησης της ορειβασίας. Η εγκατάσταση των Α/Γ προϋποθέτει το άνοιγμα τεράστιων δρόμων στις κορυφογραμμές. Η κάθε μια Α/Γ απαιτεί περιμετρικά χώρο, ίσο σχεδόν με ένα γήπεδο ποδόσφαιρου και το ύψος τους ξεπερνά τα 150μ. Επίσης, απαιτείται η κατασκευή δικτύων μεταφοράς ρεύματος, πολλών χιλιομέτρων, σε παρθένες περιοχές. Η καταστροφή του ορεινού ανάγλυφου θα είναι ολοκληρωτική, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το μικρόκλιμα, τον κύκλο του νερού, τον υδροφόρο ορίζοντα και όλες τις πηγές.

Μάθαμε ότι τα πτερύγια των ανεμογεννητριών είναι κατασκευασμένα από ιδιαίτερα τοξικά υλικά που δεν είναι ανακυκλώσιμα. Η αποκομιδή τους, αν ποτέ γίνει λόγω του τεράστιου κόστους απόσυρσης, γίνεται με ταφή στην γη, μετατρέποντας τεράστιες εκτάσεις σε χωματερές τοξικών υλικών, τα οποία διαχέονται σταδιακά στο περιβάλλον και στον υδροφόρο ορίζοντα. Επιπλέον, το μεγαλύτερο μέρος της θεμελίωσης τους θα παραμένει για πάντα θαμμένο στο έδαφος, στις κορυφογραμμές των βουνών μας.

Για να μη χάνεται το ρεύμα που παράγουν οι ΒΑΠΕ, θα κατασκευάζονται και εξαιρετικά εύφλεκτα συστήματα αποθήκευσης ενέργειας σε μπαταρίες λιθίου, εγκαταστάσεις που έχουν το μέγεθος ολόκληρων οικισμών, για να αποθηκεύσουν ενέργεια μόνο για λίγες ώρες αφού δεν μπορούν για μεγάλες περιόδους, λόγω της μικρής τους ενεργειακής πυκνότητας.

Οι επιπτώσεις της εγκατάστασης των ΑΠΕ στους ορεινούς όγκους της χώρας μας είναι άμεσες και στον ορεινό τουρισμό. Αν σκεφτούμε ότι η κύρια ορεινή δραστηριότητα είναι η πεζοπορία-ορειβασία, η αναρρίχηση, το ποδήλατο βουνού και η χιονοδρομία, όλα αυτά είναι άμεσα συνδεδεμένα με το βουνό και το δάσος. Η καταστροφή των βουνών και των δασών από τις πυρκαγιές και τις εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών, σημαίνει ότι σβήνει η κύρια ορεινή δραστηριότητα, άρα και ο τουρισμός σε αυτές τις περιοχές. Είναι σαν να αφαιρούμε τα μνημεία από τους αρχαιολογικούς χώρους.

Την χώρα μας επισκέπτονται εκατομμύρια ξένοι τουρίστες κάθε χρόνο. Για να γνωρίσουν αυτήν την ιδιαιτέρου φυσικού κάλους χώρα με τον πανάρχαιο πολιτισμό. Τι θα βλέπουν μετά; Βουνά, δάση καμένα και το ευρύτερο φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας ένα νταμάρι, βιομηχανικό τοπίο εξαγωγής ενέργειας.
Αυτή την εικόνα αντικρίζουμε σήμερα σε πολλά ελληνικά βουνά, από την επέλαση των βιομηχανικών αιολικών πάρκων.

ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟΣ

Καμία χώρα στην ΕΕ δεν επιτρέπει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στους ορεινούς όγκους. Όλες οι χώρες της ΕΕ διαφυλάττουν και προστατεύουν το ορεινό περιβάλλον.

Ας σταματήσουμε να κλείνουμε τα μάτια σε αυτή την ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή.

Για τους παραπάνω λόγους, η Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης, συμμετέχει σε αυτή τη διαμαρτυρία που γίνεται με αφορμή την παγκόσμια ημέρα βουνού, για να εκφράσει την αντίθεσή της στην καταστροφή των βουνών και της φύσης.
Για να φωνάξει: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!».