Αν κάτι είναι δεδομένο στην Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη, αυτό είναι η δηλητηρίαση της ελληνικής οικονομίας με την καρτελοποίηση όλων των κλάδων. Σε αυτό εισφέρει και το… ξόδεμα των κοινοτικών κονδυλίων (Ταμείο Ανάκαμψης και ΕΣΠΑ) σε αντιπαραγωγικές επενδύσεις σε ακίνητα ημετέρων της «Μαξίμου ΑΕ». Από την άλλη έχουμε τους γδάρτες του κόσμου της μισθωτής εργασίας που νομοθετούν διαρκώς μειώσεις μισθών και απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και της δυνατότητας διεκδίκησης αυξήσεων μέσω απευθείας διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Τέτοιοι είναι οι Γιάννης Βρούτσης, Κωστής Χατζηδάκης, Αδωνης Γεωργιάδης και Νίκη Κεραμέως. Τέτοια κυρίαρχη περίπτωση –αλλά όχι η μόνη– είναι το ελαστικό οκτάωρο με τις τζάμπα υπερωρίες που από το 2021 (νομοθέτημα Χατζηδάκη) στερεί περίπου το 20% των αποδοχών 1 εκατ. εργαζομένων ειδικά στον χώρο της βιομηχανίας.
Ούτε λίγο ούτε πολύ η συνταγή Μητσοτάκη για την οικονομία είναι η συνταγή των μνημονίων. Πρόκειται για την πολιτική εσωτερικής υποτίμησης που ασκήθηκε στην Ελλάδα με τα δύο πρώτα μνημόνια που ψήφισαν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά – ανταγωνιστικός αποπληθωρισμός είναι ο επιστημονικός όρος. Η πολιτική αυτή από τους τότε ειδικούς και τα τότε συστημικά ΜΜΕ κρίθηκε αναγκαία, διότι η ελληνική οικονομία δεν διέθετε την ανταγωνιστικότητα που θα της επέτρεπε να διατηρεί ισοσκελισμένο εξωτερικό ισοζύγιο (εισαγωγές μείον εξαγωγές).
Για να εκκινήσει και να επιταχυνθεί η διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης, οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί επέβαλαν μια πρωτοφανή για περίοδο ειρήνης μείωση των μισθών. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα με ένα σύμπλεγμα αυξήσεων του κατώτατου μισθού και καθήλωσης των φορολογικών κλιμάκων, με αποτέλεσμα ο ΟΟΣΑ να καταγράφει μειώσεις μισθών στην Ελλάδα και η Eurostat να μας κατατάσσει προτελευταίους στην Ευρώπη από άποψη αγοραστικής δύναμης.
Εδώ έρχεται ο Κυρ. Μητσοτάκης να φτιάξει το ιδανικό περιβάλλον καταστροφής της ελληνικής οικονομίας.
Τα κοινοτικά κονδύλια που αφορούν το ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης μαζί με τη μόχλευση (δανεισμός συνεπεία των επιδοτήσεων) ξεπερνούν τα 70-80 δισ. ευρώ. Ομως, αυτά τα λεφτά που θα μπορούσαν να ανατάξουν τη μεταποίηση κατευθύνονται σε επενδύσεις σε αστικά ακίνητα για να πλουτίσουν ημέτεροι. Τέτοια περίπτωση είναι το κτίριο που νοικιάστηκε για την ΑΑΔΕ ώστε να στεγαστεί το «φέουδο Πιτσιλή». Πήρε δάνειο από τα Ταμείο Ανάκαμψης ύψους 18 εκατ. ευρώ ώστε να αναβαθμίσει ενεργειακά το mall! Αρκεί να πούμε ότι, σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες από τις συστημικές τράπεζες (Εθνική, Eurobank, Πειραιώς, Alpha), το 30% των επιπρόσθετων χρηματοδοτήσεων που αφορά δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης κατευθύνεται σε αστικά ακίνητα, άλλο ένα 30% πηγαίνει σε ξενοδοχεία και μόλις το 10% στη μεταποίηση!
Σε βάρος της εργασίας
Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη –στη λογική μείωσης του μοναδιαίου κόστους εργασίας που δήθεν θα αναστήσει τις ελληνικές εξαγωγές– δίνει γη και ύδωρ στα μέλη του ΣΕΒ (το ίδιο ακριβώς συνέβη κατά τη μνημονιακή εποχή).
Εδώ εισέρχεται το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), το οποίο αποτελεί τον σύμβουλο της εκάστοτε κυβέρνησης σε θέματα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Στην ετήσια έκθεση του Εθνικού Συμβουλίου Παραγωγικότητας της Ελλάδας (μέρος του ΚΕΠΕ), που αναλύει την παραγωγικότητα της ελληνικής οικονομίας, εκτίθεται όλο το δηλητήριο που έχει σκορπίσει η διακυβέρνηση Μητσοτάκη για να εξυπηρετήσει τράπεζες και βιομηχανίες σε βάρος του κόσμου της μισθωτής εργασίας. Πρόκειται για τους δύο κλάδους που ευνοεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη και οι οποίοι αναδεικνύονται σε πρωταθλητές της αντιπαραγωγικότητας της χώρας.
Αναφέρει λοιπόν επί λέξει: «Στην τρίτη ομάδα, η παραγωγικότητα της εργασίας στις “Χρηματοοικονομικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες” μειώθηκε κατά -5,5%, ενώ οι βιομηχανικές δραστηριότητες (Βιομηχανία [εκτός κατασκευών]) φαίνεται να έχουν τις μεγαλύτερες απώλειες, καθώς η παραγωγικότητα μειώθηκε κατά σχεδόν -8%, λόγω των σημαντικών αυξήσεων της εισροής εργασίας». Πρόκειται για τη φράση που πήραν τα συστημικά ΜΜΕ για να αναδείξουν ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο πόσο εργάζονται οι μισθωτοί. Τα πράγματα όμως είναι αντίθετα. Κατ’ ουσία μία καθηλωτική για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και τους προστατευόμενούς της (βιομηχανίες – τράπεζες) επιστημονική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε για να κάνει το άσπρο μαύρο.
Το ακριβές αναλύεται στην έκθεση: Κατά το 2023 η πραγματική παραγωγή αυξήθηκε κατά 2%, οι ώρες εργασίας κατά 1,7%, η απασχόληση κατά 1% και το κεφάλαιο κατά 0,35%. Οπως εύκολα συνάγεται από τα μεγέθη, η πραγματικότητα είναι ότι με τη συνδρομή του Κ. Χατζηδάκη (ελαστικό οκτάωρο) «στύφτηκαν» οι εργαζόμενοι, ενώ καταγράφεται περίπου μηδενική συμβολή των παραγωγικών επενδύσεων (αγορά σύγχρονων μηχανημάτων) σε αυτή την αύξηση της παραγωγικότητας.
Αυτή η ισχνή αύξηση δεν οφείλεται ωστόσο στις βιομηχανίες και τις τράπεζες. Σύμφωνα με το ΚΕΠΕ, οι «αγροτικές δραστηριότητες» ανέκαμψαν σημαντικά σε παραγωγή και ώρες εργασίας, οδηγώντας σε αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας κατά 12,6%.
Παρόμοια τάση παρατηρείται στον τομέα «Επαγγελματίες, επιστημονικές και τεχνικές δραστηριότητες», όπου η παραγωγικότητα της εργασίας αυξήθηκε κατά 11,5%. Επίσης, σε «Ακίνητα» και «Ενημέρωση και επικοινωνία» καταγράφεται αύξηση της παραγωγικότητας κατά 3,7%, ενώ στους τομείς «Χονδρικό και λιανικό εμπόριο» και «Τέχνες, αναψυχή και ψυχαγωγία» η αύξηση ξεπερνά κατά λίγο το 3%. Από την άλλη οι «Κατασκευές» και η «Δημόσια διοίκηση» παρουσιάζουν αυξήσεις της τάξης του περίπου 2%.
karditsastakra