Άρθρο της Ελένης Καμπούρη
Ναι στην ομοφυλοφιλία και στην αγαμία, αν κάποιος θέλει να ενταχθεί στην παπική «ιερατική τάξη», λέει ο πάπας Φραγκίσκος
O παπισμός, ο καλύτερος εκπρόσωπος του δαιμονικού δικαιωματισμού ξαναχτυπά! Αυτή τη φορά με την τεχνική «του στρίβειν δια του αρραβώνος».
Η είδηση
Πιο συγκεκριμένα, δημοσίευμα [1] στον ηλεκτρονικό τύπο αναφέρει ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες θα μπορούν να εκπαιδεύονται ως «ιερείς» στα παπικά ιεροδιδασκαλεία, εφόσον τηρούν την αγαμία.
Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται ότι «Κατά τη διαμορφωτική διαδικασία, όταν γίνεται αναφορά στις ομοφυλοφιλικές τάσεις, είναι σκόπιμο να μην περιορίζεται η διάκριση μόνο σε αυτή την πτυχή…Ο στόχος της εκπαίδευσης για την ιερωσύνη στον συναισθηματικό-σεξουαλικό τομέα είναι η ικανότητα να καλωσορίζουν την αγνότητα στην αγαμία ως δώρο, να την επιλέγουν ελεύθερα και να τη ζουν υπεύθυνα…και η παπική ομολογία «σέβεται βαθιά τα εν λόγω άτομα». Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες που είναι σεξουαλικά ενεργοί δεν μπορούν να γίνουν δεκτοί σε ιερατικές σχολές ή σε οποιαδήποτε άλλη ιερή τάξη».
Τα ανομολόγητα της παπικής ομολογίας
Από την παπική ομολογία έχουμε ακούσει όλα τα ανομολόγητα. Την αθώωση της ομοφυλοφιλίας προπαγανδίζοντας υπέρ της, σπρώχνοντας σε αυτή ακόμη και τα ίδια τα παιδιά [2], αλλά και προωθώντας τη χειροτονία των γυναικών [3].
Ένας γνήσιος εκπρόσωπος του Θεού, εκτός ότι δεν φεύγει από το καράβι της Μίας και αληθινής Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας, είναι αδιανόητο να ιδρύει δική του «εκκλησία», με δικά του δόγματα και να χρησιμοποιεί φθηνές δικαιολογίες, για να πλασάρει πλαγίως και δολίως την αμαρτία. Είναι γνωστή η τακτική που ακολουθεί ο πάπας, να αυτοπροβάλλεται ως «ο επί της γης Θεός».
Βέβαια όλα αυτά δεν είναι πρωτάκουστα ούτε και πέφτουμε από τα σύννεφα στο άκουσμά τους. Απλώς συνειδητοποιούμε για άλλη μία φορά ότι η παπική αίρεση συνεχίζει να ανέχεται και εν προκειμένω να διαφημίζει το μιαρό πάθος της ομοφυλοφιλίας, το οποίο περιγράφεται από τον Μέγα Βασίλειο ως «κτηνώδες αμάρτημα».
Αυτή τη φορά αθωώνει την ομοφυλοφιλία και την ορίζει ως φυσιολογική στάση ζωής, με σκοπό τη συγκάλυψη των ανθρωπίνων παθών.
Προσπαθώντας φυσικά να στρουθοκαμηλίσει κατά την προσφιλή της συνήθεια και να ρίξει στάχτη στα μάτια του ακατήχητου λαού, φτάνει σε σημείο να απενοχοποιεί την ομοφυλοφιλία, προτάσσοντας μόνο ως βασική προϋπόθεση την αγαμία, για την απόκτηση «ιερατικού σχήματος».
Για να είμαστε βέβαια ειλικρινείς, αυτό είναι φυσικό επακόλουθο, όταν απομακρύνεσαι από την Αλήθεια που εκπροσωπεί η Ορθοδοξία. Αυτό οδηγεί σε αίρεση, αύξηση της πνευματικής τύφλωσης και φυσικά οδηγεί τους πιστούς στην πνευματική αλλοτρίωση και μαρασμό. Δηλαδή μία σίγουρη πορεία στην απώλεια.
Αναζητείται η αντίδραση της διοικούσας Εκκλησίας
Για τον παπισμό, λοιπόν, όλα είναι επιτρεπτά. Ακόμη και να μετατρέψει την αμαρτία σε αρετή. Γι’ αυτό και όποιος υιοθετεί ή ανέχεται τις απόψεις που πρεσβεύει αυτομάτως τίθεται εκτός του Νόμου του Ευαγγελίου.
Το ζήτημα είναι αν οι απόψεις αυτές επηρεάζουν και την εκκλησιαστική διοίκηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, (που διεξάγει διαλόγους αγάπης δίχως αλήθεια με τους παπικούς), η οποία μέσω της αφωνίας της μοιάζει σαν να συμφωνεί.
Ο Χριστός είναι ξεκάθαρος με την διδασκαλία Του εδώ και 2025 χρόνια, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να κάνουν το άσπρο μαύρο ή να εισάγουν νέες βδελυρές συνήθειες και απόψεις.
Μακριά από αυτούς που προσπαθούν να ωραιοποιήσουν και να αμνηστεύσουν σατανοκίνητες διδασκαλίες και απόψεις.
Για άλλη μια φορά ομολογούμε ότι αρνούμαστε την παπική αίρεση, τις αμέτρητες κακοδοξίες της, και όσα μιαρά πρεσβεύει ή ανέχεται.
Ο παπισμός είναι αίρεση και ο Οικουμενισμός παναίρεση και ασπαζόμαστε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου ο οποίος χαρακτηρίζει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις ως «παρά φύσιν» (Ρωμ. Α’ 26-27).