Η Λιβύη συνεχίζει να παραμένει ένα από τα πιο σκοτεινά σημεία του πλανήτη, καθώς η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο σκλαβοπάζαρο για Αφρικανούς μετανάστες που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη. Η χώρα, που βρίσκεται σε κατάσταση πολιτικής ασταθείας και χωρίς κεντρική εξουσία, έχει καταστεί κέντρο εμπορίου ανθρώπων, με χιλιάδες Αφρικανούς πρόσφυγες και μετανάστες να πέφτουν θύματα σωματεμπόρων και παράνομων δικτύων.
Η ιστορία των μεταναστών που καταλήγουν στη Λιβύη είναι συχνά σπαρακτική. Πολλοί από αυτούς, σε απόγνωση να ξεφύγουν από τη φτώχεια και τις συγκρούσεις στις χώρες τους, πληρώνουν υψηλές αμοιβές στους διακινητές για να περάσουν από τη Σαχάρα στη Λιβύη με την ελπίδα να φτάσουν στη Μεσόγειο και να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη. Αντί για αυτό, όμως, καταλήγουν σε ένα κολαστήριο, όπου εκτίθενται σε αμέτρητες κακοποιήσεις.
Οι μετανάστες συχνά συλλαμβάνονται και φυλακίζονται από παραστρατιωτικές ομάδες ή τοπικούς εγκληματίες, οι οποίοι τους εκμεταλλεύονται με διάφορους τρόπους. Εξαναγκάζονται σε σωματική εργασία, εκδιδόμενοι ή πωλούνται ως σκλάβοι σε παζάρια, ενώ άλλοι υποβάλλονται σε βασανιστήρια και απίστευτες κακοποιήσεις. Οι συνθήκες στα στρατόπεδα κράτησης είναι άθλιες, με τους κρατούμενους να ζουν υπό συνθήκες απάνθρωπης συμφόρησης, χωρίς πρόσβαση σε βασικά αγαθά όπως τροφή, νερό και ιατρική φροντίδα.
Μάλιστα, οι αναφορές από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνείς φορείς, όπως η Διεθνής Αμνηστία και οι Ηνωμένες Εθνικές, καταγγέλλουν ότι η Λιβύη έχει μετατραπεί σε ένα hotspot για το εμπόριο ανθρώπων. Παρά τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας να παρέμβει, οι εν λόγω εγκληματικές δραστηριότητες συνεχίζονται χωρίς να υπάρχει ουσιαστική εφαρμογή του νόμου.
Ο αποτρόπαιος αυτός φαύλος κύκλος ενισχύεται από την ελλιπή αστυνόμευση και την απουσία ενός ενιαίου και ισχυρού κεντρικού κράτους στη Λιβύη, γεγονός που καθιστά την κατάσταση ακόμη πιο τραγική. Στρατιωτικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις, οι οποίες συχνά ελέγχουν περιοχές της χώρας, κερδίζουν τεράστια χρηματικά ποσά από τη διακίνηση αυτών των ανθρώπων και από τις παράνομες δραστηριότητες γύρω από τους καταυλισμούς.
Ορισμένες διεθνείς οργανώσεις προτείνουν την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών και των χωρών του Σαχέλ, ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη πίεση προς τη Λιβύη για την καταπολέμηση της σωματεμπορίας και του εμπορίου ανθρώπων. Παράλληλα, άλλοι τονίζουν την ανάγκη για την ενίσχυση της προστασίας των προσφύγων και μεταναστών στη διαδρομή προς την Ευρώπη, καθώς και για την αντιμετώπιση των αιτίων που τους οδηγούν να φύγουν από τις χώρες τους.
Η Λιβύη, μια χώρα που κάποτε θεωρούνταν ένα από τα πιο πλούσια κράτη της Αφρικής, έχει βυθιστεί σε μια σκοτεινή πραγματικότητα, όπου η ζωή του ανθρώπου έχει χάσει κάθε αξία, και οι μετανάστες γίνονται απλώς εμπόρευμα προς εκμετάλλευση. Το «σκλαβοπάζαρο» της Λιβύης παραμένει ένα από τα πιο σοκαριστικά παραδείγματα του σύγχρονου δουλεμπόριου και των καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη σύγχρονη εποχή.
Το δουλεμπόριο έχει ανθίσει, θυμίζοντας εποχές από άλλους αιώνες. Η γυναίκα της φωτογραφίας είναι η Naima Jamal από την Αιθιοπία που τώρα πωλείται ως σκλάβα στη Λιβύη. Το ίδιο ισχύει και για όσους βρίσκονται πίσω της.
Μετά τη δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι από αντάρτες με τη βοήθεια του ΝΑΤΟ, η Λιβύη έγινε σκλαβοπάζαρο όπου οι Αφρικανοί πωλούνται για μόλις 300 δολάρια!
Στη Λιβύη κουμάντο κάνει η Τουρκία και οι… ανθρωπιστές της διεθνούς κοινότητας κάνουν πως δεν βλέπουν…
