Αυτό που θαυμάζω ιδιαιτέρως στη Θεσσαλονίκη είναι ότι παντού υπάρχουν ανδριάντες για τους ήρωες του Έθνους….
Στάθηκα για λίγο σε αυτόν τον ανδριάντα… Ανώνυμου μαχητή… Τιμής Ένεκεν των παλικαριών που ήρθαν από την Κρήτη για να ενισχύσουν τον Μακεδονικό Αγώνα.
Οι Κρητικοί ήταν σκληροτράχηλοι και εμπειροπόλεμοι πολεμιστές, αδιαπραγμάτευτοι λάτρεις της Ελευθερίας, με υψηλό εθνικό φρόνημα και φιλοπατρία.
Διόλου τυχαίο που ο Γερμανός Καραβαγγέλης ηγετική μορφή του Μακεδονικού Αγώνα γράφει στον πρωθυπουργό Ζαΐμη: «Στείλε μου πενήντα άντρες. Πενήντα όμως Κρητικούς, να ενωθούν με τους αγέρωχους καπεταναίους μας, για ν’ αντιμετωπίσουν τις βουλγαρικές ορδές». Σκεφτείτε για τι άντρες μιλάμε!!! Όταν μόλις πενήντα ήταν αρκετοί για να αναχαιτίσουν τους χιλιάδες Βουλγάρους!
Ο σφοδρός έρωτας των Κρητικών για τη λευτεριά ήταν η κινητήριος δύναμη που τους έκανε να τρέξουν να πολεμήσουν στο πλευρό των σκλαβωμένων αδελφών τους.
Οι μισοί σχεδόν από τους Μακεδονομάχους ήταν Κρητικοί. Από αυτούς οι 700 περίπου δεν γύρισαν ποτέ πίσω στην Κρήτη. Έμειναν στα βουνά της Μακεδονίας και πότισαν με το αίμα τους τα σκλαβωμένα εδάφη μας, για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Στο Μακεδονικό Αγώνα πολέμησαν και θυσιάστηκαν επίσης γενναίοι αγωνιστές από τη Μάνη, Αρκαδία, Αθήνα, Ρούμελη, Ήπειρο, Θράκη, Πόντο και Μικρά Ασία, κι από κάθε άλλη γωνιά του ελεύθερου και υπόδουλου ελληνισμού.
Σύλβια Κατούντα
infognomonpolitics