Δεν είναι ένα, δεν είναι δύο, δεν είναι τρία, αλλά πολλά περισσότερα και πολλαπλασιαζόμενα γεωμετρικά τα λάθη της κυβέρνησης της ΝΔ στην Εξωτερική πολιτική μας, τη στιγμή που θα έπρεπε αυτή να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να παγιοποιήσει μια εθνική γραμμή για την Κύπρο και τις διεκδικήσεις της Άγκυρας σε Αιγαίο και Θράκη.

Μια γραμμή που θα απορρίπτει, εντός και εκτός των τειχών (για να αποφεύγεται η υποκριτική ”διπλωματική διγλωσσία”), οποιαδήποτε συζήτηση ή αναφορά σε αναθεώρηση των ιστορικών Συνθηκών που χάραξαν τα σύνορά μας με την Τουρκία.

Μια γραμμή που δε θα επιτρέπει στην κάθε Μέρκελ να προσπαθεί να εκμαιεύσει το ”ευχαριστώ” απ’ τους Έλληνες (όπως είχε κάνει το ’96 ο Σημίτης, μετά τα Ίμια, για χάρη των Αμερικανών), γιατί μας έσωσε – δήθεν – από βέβαιο πόλεμο με την Τουρκία.

Τη στιγμή που έχει συνομολογηθεί ήδη η κατηφορική πορεία για την Ελλάδα στα εθνικά θέματα, όπως αποφασίστηκε μυστικά και επικυρώθηκε γραπτά (”γραπτή συμφωνία”) στην τριμερή ελληνοτουρκική συνάντηση του Βερολίνου, όπου προήδρευε η Γερμανία – επί τη βάσει των τουρκικών διεκδικήσεων – δια του συμβούλου Εξωτερικής πολιτικής της κ. Μέρκελ Γιαν Χέκερ σε ρόλο επιδιαιτητή.

Μια γραμμή και μια στάση εθνικά αξιοπρεπή που θα έκλεινε τα στόματα εχθρών και ”φίλων”, συμπεριλαμβανομένων των διανοούμενων της αθηναϊκής ελίτ, οι οποίοι – από κοινού με δηλωμένους ”Ανανιστές”, συμβούλους και παρατρεχάμενους της κυβέρνησης -εκφράζονται ανθελληνικά και στο θέμα της Κύπρου υιοθετώντας, σχεδόν, το λεχθέν απ’ τον Τούρκο πρέσβη ότι ”αιτία των δεινών μας είναι αυτή…”

Κάτι που εξέπεμψε ήδη, στο πρόσφατο παρελθόν, και η φράση του (Ατλαντιστή) πρώην Συμβούλου Ασφαλείας του πρωθυπουργού κ. Διακόπουλου, όταν είπε σε συνέντευξή του – εν τη ρύμη του λόγου του – το ”άλλο Ελλάδα και άλλο Κύπρος”…

Για να μη θυμηθούμε το ολίσθημα της ΠτΔ, κατά την επίσκεψή της στην Μεγαλόνησο, όταν είπε ότι το Κυπριακό είναι ”διμερές δικοινοτικό θέμα”, ενώ είναι διεθνές και ευρωπαϊκό, η επίλυση του οποίου ”πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις του ευρωπαϊκού κεκτημένου”.

Ολίσθημα όμως που δείχνει το υποκριτικό πρόσωπο της κυβέρνησης της ΝΔ ήταν και αυτό στο οποίο υπέπεσε ο υπουργός Εξωτερικών, όταν – μετά τη συνάντησή του με τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο στη Θεσσαλονίκη (όπου βρισκόταν, περιέργως, και το αεροσκάφος του Προέδρου των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ) – έδωσε στη δημοσιότητα το επίσημο ανακοινωθέν της συνάντησης, στο οποίο χαρακτηριζόταν ”ιστορική συμφωνία” αυτή των Πρεσπών (2018).

Φράση που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων (συμπεριλαμβανομένων και αυτών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ), καθώς και καυστικών σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πράγμα που προκάλεσε την παρέμβαση του Κυριάκου Μητσοτάκη και τη διαγραφή τελικά της επίμαχης φράσης ”the historic Prespes Agreement” απ’ το κοινό ανακοινωθέν, για να κρατηθούν τα προσχήματα ενώ η ουσία παραμένει.

Και η ουσία είναι ότι ο πρωθυπουργός βρίσκεται στην ίδια γραμμή πλεύσης με τον ΥΠΕΞ του, παρά την πυροσβεστική του παρέμβαση. Άρα θεωρεί ”ιστορική” και αυτός τη συμφωνία που προεκλογικά χαρακτήριζε ”εθνικά ασύμφορη”, προς μεγάλη ευτυχία του ομολόγου του των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος του έπλεξε το εγκώμιο παρουσιάζοντάς τον ως… αγωνιστή των δικαιωμάτων της χώρας του, της ”Βόρειας Μακεδονίας”…

Συνέχεια στις αρνητικές εντυπώσεις για την Εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης έδωσαν όμως και άλλες συμπεριφορές, που άναψαν κόκκινο στην εθνική ευαισθησία των Ελλήνων, παρά τις πυροσβεστικές παρεμβάσεις για επικοινωνιακούς λόγους του κ. Δένδια, ο οποίος δείχνει να προσαρμόζεται εύκολα στα νέα δεδομένα καλύπτοντας τα απανωτά λάθη του με νεφελώδεις τακτικές που ανταγωνίζονται αυτές του πρωθυπουργού.

Του πρωθυπουργού ο οποίος προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια και ανησυχία στους Έλληνες (Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριους) με την μη αναφορά του στο Κυπριακό – κατά την ομιλία του στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ -, που έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα ότι ”η Κύπρος κείται μακράν” για την Ελλάδα. ”Κείται μακράν” και είναι μόνη.

Για να διασκεδάσει μάλιστα τις εντυπώσεις από τον σάλο που δημιουργήθηκε, φρόντισε ώστε στο συγχαρητήριο μήνυμά του στον Νίκο Αναστασιάδη – επ’ ευκαιρία του εορτασμού της 60ης επετείου της ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας – να τον διαβεβαιώσει ότι είναι αυτονόητη η πλήρης συμπαράσταση της Ελλάδας στην Κύπρο, αν και αυτό δεν το έδειξε στον ΟΗΕ με την ομιλία του…

Και μάλιστα τη στιγμή που ο Κύπριος Πρόεδρος, στην δική του ομιλία (με αφορμή τα 75χρονα από την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών), είχε καταγγείλει ενώπιον όλων τις παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος από την Τουρκία στην υφαλοκρηπίδα της…

Δυσαρέσκεια, επίσης, προκάλεσε και η χαμηλών τόνων και καθυστερημένη αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών μας στη βεβήλωση της ελληνικής σημαίας, που βάφτηκε κόκκινη από τουρκικό drones (το οποίο εξέπεμπε, ταυτόχρονα, από μεγάφωνα σειρήνες πολέμου και τον τουρκικό εθνικό ύμνο) – κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στο νησί της Προέδρου της Επιτροπής 2021 Γιάννας Αγγελοπούλου και κάποιων μελών της – όπως και η κατόπιν εορτής αναζήτηση για τον εντοπισμό των δραστών και την τιμωρία τους…

Κι αυτό, όπως και άλλα παρόμοια περιστατικά αρμοδιότητας του υπουργείου Εξωτερικών, μας οδηγούν δυστυχώς στην πικρή διαπίστωση πως αυτό επιδεικνύει ταχύτατα αντανακλαστικά αν οι υπαίτιοι παραβάτες είναι Έλληνες και εξαιρετικά αργά αν είναι Τούρκοι, όπως αυτοί που βεβήλωσαν το εθνικό μας σύμβολο στο Καστελόριζο.

Τέτοια φαινόμενα δολιοφθοράς έχουν πληθύνει τελευταία σε Αιγαίο και Θράκη, όπου τείνουν να διαταραχθούν οι ισορροπίες μεταξύ μειονοτικών και χριστιανών με προβοκατόρικες πράξεις και κινήσεις τουρκόφρονων πολιτών οι οποίοι βιάζονται να κάνουν πραγματικότητα το λεχθέν προ καιρού απ’ τον Ερντογάν για τη Θράκη (”ό,τι χρειάζεται να γίνει, θα γίνει όταν έρθει η ώρα”).

Έχοντας μάλιστα τον αέρα της νίκης μετά την δικαίωση του αιτήματός τους απ’ το Συμβούλιο Υπουργών της Ευρώπης για καταπάτηση των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων μειονοτικών εκεί (με αφορμή την άρνηση του Αρείου Πάγου να επιτρέψει την ίδρυση ”τουρκικών” συλλόγων υπό το πρόσχημα του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι), οι εν λόγω ”Γκρίζοι Λύκοι” της μουσουλμανικής μειονότητας ”βομβαρδίζουν” την Πρόεδρο της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για την ανάπτυξη της Θράκης (Ντόρα Μπακογιάννη) με αιτήματα… εθνικά, που έχουν να κάνουν με την αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας στην Ελλάδα.

Στη Θράκη, όπως καταλαβαίνετε, ο αέρας ”μυρίζει μπαρούτι” και το υπουργείο Εξωτερικών όχι μόνο δεν κάνει κινήσεις κατευνασμού και εκκαθάρισης της ήρας απ’ το σιτάρι στο όλον της μουσουλμανικής μειονότητας, αλλά επιτείνει τη σύγχυση, την αβεβαιότητα και την αγωνία των ακριτών μας για το τι μέλλει γενέσθαι αύριο.

Και την επιτείνει με κινήσεις διάλυσης, όπως αυτή της απομάκρυνσης της 7ης ταξιαρχίας στον Προβατώνα του Έβρου (για να εγκατασταθούν στις κτιριακές της δομές λαθρομετανάστες). Κάτι που δίνει αυτόματα σήμα αποστρατικοποίησης της Θράκης, με αποτέλεσμα να προβαίνουν καθημερινά σε όργιο προπαγάνδας υπέρ της αυτονομίας της οι ”Γκρίζοι” κατάσκοποι της Άγκυρας εκεί…

Σημειωτέον ότι η επίσκεψη της κ. Μπακογιάννη στη Θράκη, ως Προέδρου της Διακομματικής για την περιοχή, μπορεί να ενθουσίασε τους Έλληνες φίλους του Γιώργου Παπανδρέου και της… ελληνοτουρκικής φιλίας – όπως και τους εθνικιστές μειονοτικούς που αυτοαποκαλούνται ”Τούρκοι” – όμως έδωσε αφορμές για πολλά παράπονα εκ μέρους των ”υποτιμημένων” Ελλήνων έναντι των ακραίων της μειονότητας.

Και είναι όντως ακραίοι και επικίνδυνοι για τον Ελληνισμό οι ”Γκρίζοι Λύκοι” της, γιατί – δια της πλαγίας – πάνε να αλλάξουν το καθεστώς της Θράκης λειτουργώντας ως το μακρύ χέρι της Άγκυρας και του Ερντογάν σ’ αυτήν. Ενδεικτικό, άλλωστε, είναι το παράδειγμα του αιτήματος του Συλλόγου Επιστημόνων της Μειονότητας στην κ. Μπακογιάννη για αντικατάσταση των Ελλήνων δασκάλων των μειονοτικών σχολείων της Θράκης με δασκάλους από την Τουρκία.

Αίτημα που απορρίφθηκε, φυσικά, ενώ την ίδια στιγμή η διαχειριστική επιτροπή Βακουφίων – υπό την καθοδήγηση του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής – παρέδιδε έγγραφο στην Πρόεδρο της επιτροπής με τα αιτήματά της, όπου καταγράφονται τα νομικά επιχειρήματα της επικείμενης προσφυγής της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το κουβάρι των τουρκικών διεκδικήσεων στη Θράκη (με κύριο ζητούμενο την αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας) μόλις άρχισε να ξετυλίγεται. Οι μέχρι τώρα κρυφές συναντήσεις, επαφές και κινητοποιήσεις έγιναν πλέον επίσημες πρωτοβουλίες, που μοιάζουν δευτερεύουσας σημασίας αλλά ΔΕΝ είναι, αφ’ ης στιγμής ασκούν επηρεασμό στα ευρωπαϊκά φόρα και ετοιμάζονται να μπουν δια της πλαγίας στο Τραπέζι των διμερών συνομιλιών.

Να μπουν για να πλαισιώσουν τα μεγάλα αιτούμενα της τουρκικής ατζέντας, που θα ανοίξουν το κουτί της Πανδώρας για την ”μάχη” της Ελλάδας (κάτω απ’ την… στοχευμένη πίεση των Μεγάλων και τις απειλές της Τουρκίας) για το υπαρξιακό διακύβευμά της σε Αιγαίο και Θράκη:

Για την καζάν – καζάν συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, δηλαδή, την οριοθέτηση του θαλάσσιου και εναέριου χώρου μας, την οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας και την αποστρατικοποίηση των νησιών μας, η οποία ισοδυναμεί με εθνικό αυτοχειριασμό και μπορεί να συμπαρασύρει κι εκείνην της Θράκης, σε σύζευξη με το αίτημα για αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας σ’ αυτήν και τα Δωδεκάνησα…

 

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)

antinews.