παγώνει το αίμα σαν κυλίσει από την πληγή
απόμακρη σιωπή
απολίθωμα το τραύμα.
Oι ράγες γρίλιες της αιωνιότητας
ρίγες κρατούμενων που οδηγούνται ξανά ξανά και σ΄άλλο ολοκαύτωμα
ράγες ριγμένη σκάλα του Ιακώβ
πεσμένη της Ποιήσεως σκάλα, σαθρό το κάθε σκαλί
ξυλόφωνο του θανάτου, της βροχής
ράγες ρωγμές σ΄ένα πάτωμα που τρίζει
”Θα φύγω με το τελευταίο…”
στην αποβάθρα δεν τους περίμενε κανείς, γιατί κανείς δεν περίμενε….
dimpenews.com