Τρομοκράτες του Αζερμπαϊτζάν κατέστρεψαν την ταφόπλακα του Αγίου Γρηγορίου του πρώτου επισκόπου της Καυκάσου Αλβανίας, εγγονού του Γρηγορίου του Φωτιστή της Μεγάλης Αρμενίας στο ναό Amaras/ Μονή Αμάρας στο Αρτσάχ είναι μάρτυρας του (4ου αιώνα).Εκεί είναι και ο τάφος του Αγίου Γρηγορίου του Φωτιστή της Αρμενίας το πιο ιερό κειμήλιο της Αρμενίας έμεινε εγκλωβισμένο στο Αρτσάχ και κινδυνεύει να υποστεί την ίδια βεβήλωση. Η ιεροσυλία έγινε ενώ οι Αρμενία γιόρταζε Χριστούγεννα..
ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΚΟΣΟΒΟ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΤΟ ΑΡΤΣΑΧ ΚΛΕΨΑΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΦΩΤΙΣΤΗ ..ΠΟΙΟΣ ΠΟΥΛΗΣΕ ΤΗΝ ΑΡΜΕΝΙΑ ΠΟΙΟΣ ΕΔΩΣΕ ΟΠΛΑ ΣΤΟ ΑΖΕΡΜΠΑΙΤΖΑΝ..;; είναι όλα τόσο ξεκάθαρα
Τον 4ο αιώνα, αμέσως μετά τη μετατροπή της Αρμενίας στο χριστιανισμό, το Βασίλειο της Αλβανίας (και πάλι, να μην συγχέεται με την Αλβανία στα Βαλκάνια), που περιλάμβανε τις επαρχίες του Artsakh (το μελλοντικό Karabakh) και του Utik, μετατράπηκαν σε χριστιανικές μέσω των προσπαθειών του Αγίου Γρηγορίου του Φωτιστή, του Ευαγγελιστή της Αρμενίας.
Ο Γρηγόριος, εγγονός του Αγίου Γρηγορίου, διορίστηκε επικεφαλής αυτής της Αλβανικής Εκκλησίας του Καυκάσου γύρω στο 330 μ.Χ. Έγινε Μάρτυρας το 338μ.Χ. ενώ κύρηττε το ευαγγέλιο στην ΒΑ περιοχή της χώρας κοντά στο Ντέρμπεντ (επί του παρόντος στην περιοχή του Νταγκεστάν της Ρωσίας). Το σώμα του μεταφέρθηκε στο Artsakh και θάφτηκε σε μια εκκλησία στην Amaras, στην περιοχή Martuni. Το 489μ.Χ., ο Vachakan ο Pious ανακαίνισε το συγκρότημα και έκτισε ένα ειδικό παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Γρηγόριο. Το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα…
Ο Άγ.Γρηγόριος, έλαβε την προσωνυμία του Φωτιστή της Αρμενίας.
Έζησε στα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός (284-305), ο μεγαλύτερος διώκτης των Χριστιανών. Ήταν Πάρθος στην καταγωγή και γόνος επιφανούς οικογένειας. Ο πατέρας του ονομάζονταν Ανάκ και ήταν συγγενής του βασιλιά της Αρμενίας Κουσαρώ, φανατικού ειδωλολάτρη και σφοδρού διώκτη των Χριστιανών. Χιλιάδες Χριστιανοί συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και βρήκαν τραγικό θάνατο από τους δημίους του αναφέρει η (pemptousia) .
Ο Γρηγόριος κατηχήθηκε στην χριστιανική πίστη και βαπτίστηκε Χριστιανός. Παράλληλα έλαβε σπουδαία μόρφωση, λόγω της ευγενικής και πλούσιας οικογένειάς του. Επίσης διακρίνονταν για την ευσέβειά του και τον ενάρετο βίο του και γι’ αυτό έχαιρε μεγάλης εκτιμήσεως από τους συμπατριώτες του.
Τον Κουσαρώ διαδέχτηκε στο θρόνο ο γιός του Τιριδάτης, φανατικός και αυτός ειδωλολάτρης, ο οποίος ανανέωσε τη διαταγή του πατέρα του, εναντίον των Χριστιανών του βασιλείου του. Οι στρατιώτες του εισέβαλλαν στις πόλεις και τα χωριά και συλλάμβαναν όσους καταγγέλλονταν ως Χριστιανοί. Μαζί τους συνελήφθη και ο Γρηγόριος, ο οποίος σύρθηκε σιδηροδέσμιος στον βασιλιά. Ο γενναίος Χριστιανός στάθηκε με θάρρος και παρρησία μπροστά στον θηριώδη ηγεμόνα και ομολόγησε την πίστη του στον αληθινό Τριαδικό Θεό και στηλίτευσε την ειδωλολατρία….
Ο Τιριδάτης διέταξε να τον βασανίσουν με τα πλέον επώδυνα και φρικτά μέσα. Κάποιος τον πληροφόρησε για την ταυτότητα του Γρηγορίου, ότι ήταν γιος του Ανάκ του Πάρθου, ο οποίος είχε δολοφονήσει τον πατέρα του Κουσαρώ. Αυτό τον εξόργισε έτι περισσότερο και σκέφτηκε να τον θανατώσει με αργό και βασανιστικό τρόπο, προκειμένου να πάρει εκδίκηση για τον πατέρα του. Έδωσε διαταγή να ανοίξουν ένα βαθύ λάκκο, στην πόλη Αρταξά και αφού έδεσαν πισθάγκωνα το Γρηγόριο, τον έριξαν στην τάφρο για να φαγωθεί από τα θηρία και τα δηλητηριώδη ερπετά, τα οποία έριξαν μαζί του.
15 χρόνια σε ένα λάκκο.. τον είχαν για νεκρό
Κανένας δεν ασχολήθηκε πια με αυτόν, διότι θεώρησαν βέβαιο το θάνατό του. Όμως ο άγιος δεν βλάφτηκε, τα θηρία και τα ερπετά δεν του προξένησαν την παραμικρή βλάβη. Εκεί ξεχασμένος έζησε δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, με λίγο ψωμί και νερό που του πήγαινε κρυφά μια ευσεβής Χριστιανή χήρα. Η θεία χάρις τον επισκίασε και τον προστάτευε όλα αυτά τα χρόνια…..
μ΄ένα όνειρο ο Ευαγγελισμός της Αρμενίας
Όμως συνέβη το εξής παράδοξο γεγονός. Ο θηριώδης βασιλιάς Τιριδάτης είχε παραφρονήσει και έτρεχε στα βουνά και τα όρη κάνοντας παρέα με τους χοίρους, βόσκοντας χόρτα όπως τα ζώα και τρώγοντας συχνά τις σάρκες του κορμιού του. Οι συγγενείς του παλατιανοί βρισκόταν σε απόγνωση για την τραγική κατάσταση του ηγεμόνα. Κάποιο βράδυ έγινε το θαύμα. Η αδελφή του Τιριδάτη Κουσαροδούκτα είδε ένα παράξενο όνειρο και άκουσε μια υπερκόσμια φωνή, η οποία την πληροφορούσε πως «όσο καιρό θα βρίσκεται στο λάκκο ο Γρηγόριος και δεν τον βγάζετε από εκεί, δεν πρόκειται να βρει γιατρειά ο αδελφός σου»!
Το παράξενο όνειρο συντάραξε την πριγκίπισσα, η οποία το διηγήθηκε στους αξιωματούχους του ανακτόρου. Εκείνοι δεν ήξεραν για κανέναν Γρηγόριο, ο οποίος βρίσκεται σε λάκκο, διότι η υπόθεση αυτή είχε ξεχασθεί. Όμως κάποιος γέρος θυμήθηκε το γεγονός και τους οδήγησε στον τόπο, όπου κείτονταν ο αθλητής του Χριστού. Εκεί πράγματι οι άρχοντες βρήκαν τον Γρηγόριο απόλυτα υγιή και τα θηρία και ερπετά να τον προσκυνούν! Τον έβγαλαν από το λάκκο και τον οδήγησαν στο παλάτι, στο βασιλικό διαμέρισμα του άρρωστου Τιριδάτη. Ο Γρηγόριος αφού προσευχήθηκε, τον σταύρωσε και ο βασιλιάς έγινε αμέσως καλά!
Τότε ο Τιριδάτης κράτησε κοντά του τον Γρηγόριο, για να τον κατηχήσει στην πίστη του Χριστού και βαπτίστηκε χριστιανός.
Πρότεινε δε στον Γρηγόριο να χειροτονηθεί Επίσκοπος της Μεγάλης Αρμενίας. Εκείνος δέχτηκε και από τότε άνοιξε μια νέα σελίδα για τον Αρμενικό λαό.
Ο άγιος Γρηγόριος κήρυττε και θαυματουργούσε οργάνωσε πολυπληθείς ιεραποστολές σε όλη τη χώρα, ώστε σε μικρό χρονικό διάστημα να μεταστραφούν στο Χριστιανισμό η μεγάλη πλειοψηφία του Αρμενικού λαού.
Ο άγιος Γρηγόριος ανήκει στους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Για τους Αρμενίους θεωρείται ο φωτιστής τους και γι’ αυτό τον αποκαλούν Αουσάβοριτς, δηλαδή φωτιστή, διότι αυτός τους έβγαλε από τα σκοτάδια της ειδωλολατρίας…. Υπήρξε λοιπόν ο ουσιαστικός ιδρυτής της Αρμενικής Εκκλησίας και ο μεγάλος φωτιστής του Αρμενικού λαού και γι’ αυτό τιμάται υπερβαλλόντως από τους Αρμενίους. Το ιεραποστολικό του ενδιαφέρον εκτάθηκε και σε άλλες όμορες χώρες του Καυκάσου. Όπως αναφέρει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο άγιος Γρηγόριος βάπτισε στον Ευφράτη ποταμό πάνω από τέσσερα εκατομμύρια Αρμενίους, Ασσυρίους και Πέρσες. Μαζί τους τον Τιριδάτη. Έχτισε τρεις περίλαμπρους ναούς προς τιμή της αγίας Μάρτυρος Γαϊανής και των συν αυτής αγίων Παρθένων.
Όταν ολοκλήρωσε το τιτάνιο ιεραποστολικό του έργο, θέλησε να αποσυρθεί στην έρημο για να αφιερώσει χρόνο για την δική του τελείωση. Πριν αναχωρήσει χειροτόνησε τρεις Επισκόπους, να συνεχίσουν τον έργο του, τον Ολβιανό, τον Ευθάλιο και τον Βάσσο. Συνολικά χειροτόνησε, στις περιοχές που εκχριστιάνισε, περισσότερους από τετρακόσιους Επισκόπους.
Κοιμήθηκε ειρηνικά στις 30 Σεπτεμβρίου του 325. Την ημέρα αυτή τιμάται η μνήμη του από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
dimpenews.com