Η εικόνα της Παναγίας της Ιβήρων που ρέει μύρο στη Χαβάη το Πάσχα αύξησε τη ροή της!!
Πασχαλινό θαύμα με την ιερή μυροβλύζουσα εικόνα της Χαβάης που ρέει μύρο..
Η Χαβανέζικη εικόνα, μυροβλύζουσα και θαυματουργή, της Υπεραγίας Θεοτόκου των Ιβήρων, είναι γνωστή σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο. Με τον διαπιστευμένο της, τον πατέρα Nεκτάριο Yangston, η εικόνα ταξιδεύει συνεχώς σε όλη την Αμερική και στο εξωτερικό για την παρηγοριά των πιστών. Το Πάσχα, η εικόνα βρισκόταν στην ενορία της, τον Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Ιβήρων, στο Kailua της Χαβάης, όπου έρεε άφθονο μύρο, αντανακλώντας τη μεγάλη χαρά της Ανάστασης! orthodoxie 10/5/24
«Μέχρι τώρα όλοι οι ενορίτες μας που ζουν στη Χονολουλού έχουν ακούσει για την ευλογία που έχει δοθεί σε εμάς τους αμαρτωλούς, όσο ανάξιοι κι αν είμαστε, με τη χάρη του Παντοδύναμου και την αγάπη και το ενδιαφέρον για εμάς από την Παναγία Θεοτόκο. Έχω ζητήσει ο Νεκτάριος μας, στο σπίτι του οποίου οι δύο εικόνες άρχισαν να ρέουν μύρο, να περιγράψει με δικά του λόγια τι έχει συμβεί».
Αρχιερέας Anatole Lyovin
Το γράμμα του (τώρα «πατέρα») Νεκτάριου…
Αγαπητέ εν Χριστώ ,
Με ταπεινότητα και με ακραίο τρόμο, θα προσπαθήσω να σας αφηγηθώ τι συνέβη..Πολλοί μου ζήτησαν να εξηγήσω τα γεγονότα που συνέβησαν τις τελευταίες εβδομάδες σχετικά με τις δύο μυροβλύζουσες εικόνες στην Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου Ιβήρων στη Χονολουλού της Χαβάης. Ήταν δύσκολο να περιγράψω με λόγια τα πρόσφατα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή μου. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα αντιδρούσαν οι άλλοι αν ήταν στη θέση μου, μόνο ένας Θεός ξέρει. Προσεύχομαι ο Θεός να καθοδηγήσει εμένα, και την οικογένειά μου, να κάνουμε και να λέμε πράγματα που δεν είναι αντίθετα με το Θέλημά Του. Θα προσπαθήσω να πω την ιστορία του πώς αυτά τα ταπεινά εικονίδια ήρθαν στη ζωή μου και πώς την άλλαξαν. Όλα όσα γράφω εδώ είναι αλήθεια.
Τα εν λόγω εικονίδια είναι δύο:
1) Το ένα είναι μια μονταρισμένη εκτύπωση που έγινε, πιστεύω, στο εργοστάσιο της εκκλησίας Sofrino κοντά στη Μόσχα. Είναι πιστό αντίγραφο της Εικόνος Ιβήρων της Παναγίας του Μόντρεαλ που ρέει μύρο. αυτή ήταν η εικόνα που φρόντιζε ο μακαριστός μάρτυρας αδελφός José Muñoz. Είναι ένα μικρό εικονίδιο, περίπου 7 x 9 ίντσες και περίπου μία ίντσα πάχος. Ο ιερέας της ενορίας μου π. Ο Anatole Lyovin, μου την έκανε δώρο για την ονομαστική μου γιορτή [το 1997]. Είπε ότι την αγόρασε σε ένα εκκλησιαστικό βιβλιοπωλείο στο Τορόντο όταν η ενορία στην οποία είχε μεγαλώσει γιόρτασε την 50η επέτειο από την ίδρυσή της. Οι εικόνες από το Σοφρίνο έχουν ένα ξεχωριστό στυλ με μια όμορφη μεταξοτυπία (ή oklad στα ρωσικά, πουκάμισο στα ελληνικά) ενσωματωμένη στην εικόνα. Αυτό γίνεται για να μπορούν όσοι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά όμορφες και πανάκριβες εικόνες να έχουν κάτι εξίσου όμορφο από το Sofrino με λιγότερο κόστος.
2) Η δεύτερη εικόνα είναι μια χειροποίητη εικόνα σε σχήμα Σταυρού, με την εικόνα της σταύρωσης του Κυρίου μας στο παραδοσιακό βυζαντινό στυλ αγιογραφίας. Ένας Έλληνας μοναχός από το Άγιο Όρος τη ζωγράφισε. Είναι περίπου 8 x 11 ίντσες και περίπου 1 1/2 ίντσα πάχος. Αγόρασα ένα σετ από δύο σχεδόν πανομοιότυπα εικονίδια Σταυρού και έδωσα ένα στον πατέρα μου ως δώρο. Το άλλο το κράτησα.
Πριν σας αναφέρω την πλήρη ιστορία των εικονιδίων, επιτρέψτε μου να πω πώς ξεκίνησαν όλα…
Πριν από περισσότερους από τρεις μήνες, κάπου γύρω στον Μάιο, τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο του 2007, η γυναίκα μου και εγώ παρατηρήσαμε έναν διακριτικό άρωμα των τριαντάφυλλων στην περιοχή γύρω από τη γωνιά των εικόνων στο παρεκκλήσι του σπιτιού μας. Κάτι μας έκανε να κοιτάξουμε την εικόνα του Σταυρού του Χριστού μας (που βρίσκεται πίσω από την οικογενειακή μας λειψανοθήκη), παρατηρήσαμε μια μικρή χάντρα υγρού γύρω από το πλάγιο τυλιγμένο στην εικόνα του Χριστού, όπου ο στρατιώτης τρύπησε την πλευρά Του με μια λόγχη. Το υγρό μύριζε πολύ γλυκό, σαν μύρο. Η εμπειρία μου με το μύρο είναι αρκετά περιορισμένη, η μόνη μου επαφή είναι ένα βαμβάκι εμποτισμένο με μύρο από την εικόνα Iβήρων που ρέει με μύρο του Μόντρεαλ και αρκετές σταγόνες από μύρο από την εικόνα του Αγίου Νικολάου που ρέει μύρο. Δεν τα είπαμε σε κανέναν αυτά και προχωρήσαμε στο “να παρακολουθούμε” το εικονίδιο για τυχόν νέες εξελίξεις ή οποιαδήποτε πιθανή συνέχιση του “streaming”. Η χάντρα του μύρου τελικά στέγνωσε και τελικά το ξεχάσαμε.
Τώρα στις πιο πρόσφατες εξελίξεις στην ιστορία μου…
Την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου άρχισα να παρατηρώ μια απίστευτα έντονη μυρωδιά μύρου, στο σπίτι, στο αυτοκίνητό μου, ακόμα και στη δουλειά. Δεν μπορούσα να το εξηγήσω. Ήταν όλα στο κεφάλι μου; Ρώτησα τη γυναίκα μου και μου είπε ότι δεν μύριζε τίποτα. Μίλησα με πολλά άλλα άτομα που επισκέφτηκαν το σπίτι μας και είπαν επίσης ότι δεν μύρισαν τίποτα…Ήμουν πεπεισμένος ότι ήταν όλα στη φαντασία μου. Ήταν στις 27 Σεπτεμβρίου, εορτή της Ύψωσης του Σταυρού.
Στη συνέχεια, την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου, η γυναίκα μου και εγώ ήμασταν εξαιρετικά άρρωστοι και χάσαμε τον Εσπερινό εκείνο το βράδυ. Δεν χάνουμε πάρα πολλές από τις θείες ακολουθίες της εκκλησίας, οπότε λάβαμε υπόψη την ημερομηνία, 6 Οκτωβρίου (Εορτή της Σύλληψης του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου). Γύρω στις 10:30 μ.μ. Μ. εκείνο το βράδυ, δούλευα στο γραφείο μου, το οποίο λειτουργεί και ως παρεκκλήσι του σπιτιού μας, όπου βρίσκεται η γωνιά των εικόνων μας. Η γάτα μου μπήκε στο γραφείο και άρχισε να μυρίζει τριγύρω σαν να μύριζε κάτι. Δεν μύρισα τίποτα. Προχώρησε με τα πόδια προς την περιοχή όπου φυλάσσονται οι οικογενειακές μας λειψανοθήκες. Σκέφτηκα ότι αυτό ήταν περίεργο, καθώς δεν θα πήγαινε ποτέ κοντά στις λειψανοθήκες. Παραδόξως, κάτι την σταματούσε πάντα, και είναι μια αδιάκριτη γάτα. Ωστόσο, αυτή τη φορά στάθηκε στα πίσω πόδια του και μύρισε γύρω της, υποθέτω για να καταλάβει ποια ήταν η μυρωδιά. Ακόμα δεν μύρισα τίποτα. Προχώρησα να την πάρω και μετά παρατήρησα το άρωμα. Ήταν τόσο δυνατό
dimpenews.com