Ο πρόεδρος Τραμπ έχει δείξει κατά το παρελθόν ότι δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην οικονομική σταθερότητα και στην ενίσχυση της ενεργειακής ανεξαρτησίας των ΗΠΑ.
Ένα νέο μέτωπο πολέμου στη Μέση Ανατολή θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα την ισορροπία για τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, προκαλώντας πολλαπλές αναταράξεις τόσο στην οικονομία όσο και στη διεθνή θέση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Σε μια περίοδο που η παγκόσμια αστάθεια διαχέεται με αστραπιαία ταχύτητα στις αγορές και επηρεάζει άμεσα τις εθνικές οικονομίες, μια σύγκρουση ανάμεσα στο Ιράν και το Ισραήλ δεν θα έμενε τοπική υπόθεση — θα μεταφερόταν γρήγορα σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Οι άμεσες επιπτώσεις σε βασικούς οικονομικούς δείκτες θα ήταν καταιγιστικές. Ο τομέας της ενέργειας, νευραλγικός για την αμερικανική οικονομία, θα βίωνε πιέσεις πρωτοφανείς. Ο Dr. Mamdouh G. Salameh, διεθνής εμπειρογνώμονας σε θέματα ενέργειας, προειδοποιεί ότι ακόμη και μια προσωρινή διακοπή στη ροή πετρελαίου και φυσικού αερίου από τον Περσικό Κόλπο θα μπορούσε να εκτοξεύσει την τιμή του Brent στα 120 ή και 130 δολάρια ανά βαρέλι. Η αύξηση αυτή δεν είναι απλώς στατιστικό μέγεθος.
Μεταφράζεται άμεσα σε αυξημένα κόστη για τους Αμερικανούς πολίτες — από τη βενζίνη και τις μεταφορές έως την τιμή των καθημερινών αγαθών. Οι πολιτικές συνέπειες για τον πρόεδρο Τραμπ, εν μέσω μιας ήδη πολωμένης εσωτερικής πολιτικής σκηνής, θα μπορούσαν να είναι εκρηκτικές. Ένας πόλεμος μακριά από το αμερικανικό έδαφος, αλλά πολύ κοντά στα συμφέροντα και το εκλογικό πορτοφόλι του Λευκού Οίκου.
Για την κυβέρνηση Τραμπ, το ενδεχόμενο στρατιωτικής σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή σημαίνει ένα σενάριο κρίσης με πολλαπλές διαστάσεις. Μια τέτοια εξέλιξη θα απαιτούσε άμεση και αποτελεσματική διαχείριση της ενεργειακής αναταραχής, με το βλέμμα στραμμένο τόσο στην εγχώρια οικονομία όσο και στην παγκόσμια σταθερότητα. Οι αυξημένες τιμές πετρελαίου δεν αποτελούν απλώς ενεργειακή πρόκληση — αποτελούν απειλή για την παγκόσμια ανάπτυξη, με προβλέψεις να κάνουν λόγο για μείωση έως και 2%-3%, επηρεάζοντας την αμερικανική βιομηχανική παραγωγή, την απασχόληση και τις εξαγωγές.
Η κρίση θα είχε άμεσες επιπτώσεις και στη δημοσιονομική ισορροπία των ΗΠΑ. Η ανάγκη για αυξημένες κρατικές δαπάνες προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, θα πίεζε το ομοσπονδιακό έλλειμμα και θα διεύρυνε το δημόσιο χρέος. Σε τέτοιες συνθήκες, η Ουάσινγκτον πιθανόν να καταφύγει σε έκτακτα μέτρα, όπως η ενίσχυση της νομισματικής ρευστότητας, για να συγκρατήσει τις αγορές και να αποτρέψει συστημικούς κινδύνους.
Ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ έχει στηρίξει σημαντικό μέρος της πολιτικής του σε δύο βασικούς άξονες: την οικονομική σταθερότητα και την ενεργειακή αυτάρκεια των Ηνωμένων Πολιτειών. Ένας πόλεμος στον Κόλπο, όμως, θα απειλούσε να γκρεμίσει αυτά τα θεμέλια, φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με την ανάγκη να προστατεύσει τις επιδόσεις του εν μέσω εντεινόμενης διεθνούς ανασφάλειας.
Παράλληλα με τις οικονομικές συνέπειες, μια στρατιωτική κλιμάκωση θα επηρέαζε και την εξωτερική εικόνα των ΗΠΑ. Η ανάγκη για ισορροπημένη διπλωματική διαχείριση θα ήταν κρίσιμη, καθώς η διεθνής κοινή γνώμη αλλά και το εσωτερικό εκλογικό σώμα δείχνουν κουρασμένα από παρατεταμένες συγκρούσεις και ζητούν σταθερότητα, συνέπεια και αποφυγή περιττών εμπλοκών. Ο Λευκός Οίκος θα έπρεπε να κινηθεί σε τεντωμένο σκοινί, προσπαθώντας να διαχειριστεί ένα γεωπολιτικό σοκ με τεράστια εσωτερική και διεθνή απήχηση.