Μέτωπο φόβου από το Χάρκοβο έως την Οδησσό
Οι σειρήνες του πολέμου ηχούν ξανά στην Ανατολική και τη Νότια Ουκρανία, ξυπνώντας μνήμες των πιο σκοτεινών στιγμών του πολέμου. Οι ουκρανικές αρχές, μέσω της πλατφόρμας Telegram, προειδοποίησαν τους πολίτες για νέες νυχτερινές ρωσικές επιδρομές, με βασικό όπλο τα drones καμικάζι. Δεν ήταν μια απλή προειδοποίηση ρουτίνας. Ήταν συναγερμός γενικής επιστράτευσης της κοινωνικής εγρήγορσης, ένα κάλεσμα επιβίωσης κάτω από έναν ουρανό που έσταζε θάνατο.
Η αεράμυνα τέθηκε σε πλήρη λειτουργία. Από το Σούμι, που ακουμπά τα ρωσικά σύνορα, μέχρι το Ντνιπροπετρόφσκ, το Χάρκοβο και το Μικολάιφ, οι περιοχές μετατράπηκαν σε στόχους υψηλής επικινδυνότητας. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε και στην Οδησσό, το στρατηγικής σημασίας λιμάνι στη Μαύρη Θάλασσα, που για πολλούς αποτελεί το επόμενο μεγάλο έπαθλο του Κρεμλίνου. Παράλληλα, οι πληροφορίες μιλούν για ενεργή συμμετοχή ρωσικών αεροσκαφών, που έριξαν βόμβες πάνω από το Ντονέτσκ και το Σούμι, σφραγίζοντας το σενάριο ενός συντονισμένου πλήγματος.
Οι εκρήξεις στη Σούμι, όπως μεταδίδουν τοπικά μέσα ενημέρωσης, ήταν ισχυρές και πολυάριθμες. Καμία επιβεβαίωση για απώλειες μέχρι στιγμής. Ωστόσο, το ερώτημα δεν είναι αν υπήρξαν θύματα, αλλά γιατί –μετά από τρία χρόνια πολέμου– οι Ουκρανοί συνεχίζουν να ξυπνούν με τη σκέψη πως η επόμενη βόμβα μπορεί να πέσει στο σπίτι τους.
Η νέα γεωμετρία του πολέμου και η κλιμάκωση χωρίς τέλος
Οι χθεσινές επιδρομές δεν κρίνονται μόνο από τοπική άποψη. Εντάσσονται σε μια ευρύτερη στρατηγική φθοράς. Το εντυπωσιακό –ή μάλλον, το ανησυχητικό– είναι πως οι ουκρανικές αρχές δεν είναι σε θέση να επιβεβαιώσουν εάν η ένταση των επιθέσεων ήταν ισάξια ή χαμηλότερη από τις προηγούμενες τρεις νύχτες, όταν αναφέρθηκε αριθμός drones πρωτοφανής από την αρχή της ρωσικής εισβολής.
Η Ρωσία, μετά από ένα διάστημα τακτικής ανάσχεσης και επαναπροσδιορισμού στόχων, δείχνει πως επέστρεψε σε έναν επιθετικό σχεδιασμό, όχι με τανκς και πεζικό πρώτης γραμμής, αλλά με τεχνολογία αιχμής, ασύμμετρη ισχύ και επιλεκτικά χτυπήματα. Δεν είναι μόνο στρατιωτική τακτική. Είναι και μήνυμα. Ένα μήνυμα προς τη Δύση, προς την Ουκρανία, αλλά και προς τον εσωτερικό ρωσικό πληθυσμό, ότι το Κρεμλίνο διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Στην πράξη, η Μόσχα χρησιμοποιεί τα drones όχι μόνο για να καταστρέψει υποδομές ή να αποδιοργανώσει την καθημερινότητα των Ουκρανών, αλλά για να στείλει το μήνυμα ότι κάθε γωνιά της χώρας παραμένει ευάλωτη. Δεν υπάρχουν ασφαλή καταφύγια, δεν υπάρχουν “πράσινες ζώνες”. Και κυρίως, δεν υπάρχει λήξη.
Η νύχτα που πέρασε δεν ήταν απλώς άλλη μία πράξη πολέμου. Ήταν ένα κομμάτι από το νέο αφήγημα της φθοράς και της εξουθένωσης, στο οποίο φαίνεται ότι πλέον επενδύει η ρωσική στρατηγική. Το ερώτημα είναι πόσο θα αντέξει ακόμη η Ουκρανία σε έναν πόλεμο φθοράς χωρίς σαφές τέλος – και ποιοι πραγματικά κερδίζουν από αυτή την παρατεταμένη αιμορραγία.