Ο Elon Musk αποχώρησε με θεαματικό τρόπο από τον Λευκό Οίκο του Donald Trump, αφήνοντας πίσω του μια έντονη δημόσια εικόνα που συχνά λειτουργούσε ως αποδιοπομπαίος τράγος για τις αντιδημοφιλείς πολιτικές της κυβέρνησης. Η συμπεριφορά του, οι καταγγελίες για χρήση ουσιών και η γενικότερη αμφιλεγόμενη παρουσία του τον καθιστούσαν έναν εύκολο στόχο για τα μέσα ενημέρωσης, αλλά και για τους επικριτές του Τραμπ, που προσπαθούσαν να τον συνδέσουν με ένα πρόσωπο τοξικό για την κοινή γνώμη. Ωστόσο, πίσω από την εκτεθειμένη φιγούρα του Musk βρισκόταν ένα πρόσωπο με βαθύτερη και πιο ουσιαστική επιρροή στη χάραξη πολιτικής: ο Russell Vought.
Ο Vought, πρώην διευθυντής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού (OMB) και βασικός συγγραφέας του πολιτικού σχεδίου Project 2025, δεν απομακρύνθηκε ποτέ από την εξουσία. Αντίθετα, παρέμεινε στο παρασκήνιο, επιβλέποντας τη διαμόρφωση και την εφαρμογή της κυβερνητικής στρατηγικής. Η δημόσια αποχώρηση του Musk συνοδεύτηκε από διαμαρτυρίες πως τόσο ο ίδιος όσο και το Υπουργείο Αποδοτικότητας της Κυβέρνησης (DOGE) λειτουργούσαν ως «ασπίδα» για τις πολιτικές του Λευκού Οίκου, συγκεντρώνοντας επάνω τους την κοινωνική δυσαρέσκεια. Πράγματι, για αρκετούς μήνες ο Musk αποτέλεσε έναν πολιτικά χρήσιμο «σάκο του μποξ» για την αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ, προσφέροντας μια βολική απόσπαση της προσοχής από τους κεντρικούς σχεδιαστές της κυβερνητικής πολιτικής.
Παρ’ όλα αυτά, η ουσιαστική επιρροή στο εσωτερικό της κυβέρνησης δεν ασκήθηκε από τον Musk αλλά από τον Vought. Η νομική και θεσμική βάση του ίδιου του DOGE, καθώς και οι περισσότερες από τις περικοπές που εφαρμόστηκαν, φέρουν τη δική του υπογραφή. Ο Vought προωθεί εδώ και χρόνια μια ιδεολογική ατζέντα ριζικού περιορισμού του κράτους, με προτάσεις για ιδιωτικοποίηση ή κατάργηση σειράς δημοσίων φορέων και κοινωνικών προγραμμάτων. Από το Υπουργείο Παιδείας και την USAID μέχρι την Ταχυδρομική Υπηρεσία και το Medicaid, ο Vought έχει προτείνει βαθιές τομές, συχνά χωρίς να συνοδεύονται από δημοκρατική νομιμοποίηση.
Η αποχώρηση του Musk από την πρώτη γραμμή άνοιξε τον δρόμο για τον Vought να εμφανιστεί πιο ανοιχτά ως ο κύριος διαχειριστής του προγράμματος λιτότητας της δεύτερης κυβέρνησης Trump. Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, ο Vought έχει ήδη ξεκινήσει συνεργασία με το Κογκρέσο, όχι μόνο για την επέκταση των περικοπών, αλλά και για τη νομοθετική θωράκισή τους. Παράλληλα, έχει αναλάβει πιο ενεργό ρόλο στα μέσα ενημέρωσης, παρουσιάζοντας και υπερασπιζόμενος τις θέσεις του Λευκού Οίκου. Στη συνέντευξή του στο CNN την 1η Ιουνίου, ο Vought εξέφρασε πλήρη στήριξη στο σχέδιο του Trump για περαιτέρω συρρίκνωση του κράτους και μείωση των δαπανών.
Η πολιτική του Vought βασίζεται σε μια ιδιαίτερη συνταγματική θεώρηση, σύμφωνα με την οποία ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει τη δυνατότητα να καταργεί δαπάνες ή ολόκληρους οργανισμούς χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου, κάτι που θεωρείται εξαιρετικά αμφιλεγόμενο από νομικούς και πολιτικούς αναλυτές. Ωστόσο, ο ίδιος ο Vought έχει δηλώσει ότι οι στόχοι του δεν μπορούν να υλοποιηθούν μέσω των υφιστάμενων θεσμών, και ότι απαιτούνται ριζικές και μονομερείς πρωτοβουλίες από την εκτελεστική εξουσία για να καταστούν πραγματικότητα.
Η πολιτική του διαδρομή είναι γεμάτη προτάσεις που δεν κατόρθωσαν να περάσουν από το Κογκρέσο, ακόμη και όταν το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κατείχε την πλειοψηφία. Όπως έχει αναγνωρίσει ο ίδιος, τα μέτρα που εισηγήθηκε θεωρήθηκαν υπερβολικά ακόμη και από συντηρητικούς βουλευτές, λόγω της έντονης αντίδρασης των ψηφοφόρων τους. Αυτή η αποτυχία να επιτύχει θεσμική αποδοχή τον οδήγησε τελικά στην αυλή του Trump, όπου βρήκε ένα πρόσφορο πολιτικό έδαφος για να προωθήσει τις ιδέες του.
Ο Vought υποστηρίζει ότι η πολιτική και νομική συναίνεση στις ΗΠΑ βρίσκεται σε τέτοια απόσταση από το αντικρατικό του όραμα, ώστε μόνο μια συγκέντρωση εξουσιών στην εκτελεστική εξουσία μπορεί να υλοποιήσει το σχέδιό του. Ο στόχος του είναι η αναδιοργάνωση του κράτους μέσω ριζικών, μη αναστρέψιμων βημάτων, και η αντικατάσταση των κοινωνικών προγραμμάτων με ιδιωτικά σχήματα. Σε αντίθεση με την εκρηκτική παρουσία του Musk, ο Vought παραμένει λιγότερο προκλητικός, αλλά πιο ουσιαστικός στη χάραξη πολιτικής.
Η μετάβαση της δημόσιας προσοχής από τον Musk στον Vought δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Παρά την αυξανόμενη επιρροή του, τα μέσα ενημέρωσης και οι πολιτικοί αντίπαλοι εξακολουθούν να επικεντρώνονται στον πιο θεαματικό αλλά λιγότερο ουσιαστικό ρόλο του δισεκατομμυριούχου. Η πρόκληση για την πολιτική αντιπολίτευση και τα μέσα ενημέρωσης είναι πλέον να αναγνωρίσουν ότι η πραγματική κινητήρια δύναμη πίσω από τις αλλαγές στην ομοσπονδιακή διακυβέρνηση βρίσκεται στο πρόσωπο του Russell Vought.
The post Από τον Musk στον Vought: Η μετατόπιση εξουσίας στο εσωτερικό της κυβέρνησης Trump first appeared on News Prime.