Ο φόβος για τον COVID-19 είναι κατανοητός, αλλά αν δεν διαχειριστούμε αυτόν τον φόβο, κινδυνεύουμε να καταστρέψουμε τον πιο πολύτιμο πόρο μας, τα παιδιά.
Του Jon Miltimore
Απόδοση στα Ελληνικά: Νίκος Μαρής
Το φθινόπωρο δεν έφτασε ακόμη, αλλά ορισμένα σχολεία των ΗΠΑ ανακοινώνουν ήδη το κλείσιμό τους, κατά τη διάρκεια του έκτου μήνα της πανδημίας του κορωνοϊού.
Την Κυριακή, δημοσιεύτηκε η είδηση ότι μια σχολική περιφέρεια στην Πολιτεία της Georgia ανακοίνωσε ότι θα κλείσει κι ένα τρίτο γυμνάσιο, αφότου 25 μαθητές βγήκαν θετικοί στον κορωνοϊό.
«Εκ μέρους του Εφόρου, σας ενημερώνουμε ότι, με άμεση ισχύ, σταματούμε προσωρινά την δια ζώσης διδασκαλία στο Γυμνάσιο του Creekview», ανακοίνωσε το σχολείο.
Η ανακοίνωση ήρθε λίγο αργότερα αφότου τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ένα 15χρονο αγόρι στην κομητεία Gwinnett της Georgia πέθανε από COVID-19. Ρεπορτάζ ανέφεραν ότι το παιδί είχε προϋπάρχοντα θέματα υγείας. (Υπήρχαν αντικρουόμενες αναφορές γι’ αυτό το περιστατικό, αλλά το Atlanta Journal-Constitution φαίνεται πως έλαβε διευκρινίσεις από την πολιτεία που επιβεβαιώνουν ότι το παιδί είχε όντως προϋπάρχουσες παθήσεις.)
Πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι ο 15χρονος δεν φαίνεται ότι προσβλήθηκε από τον ιό στο σχολείο. Οι αναφορές των μέσων ενημέρωσης δείχνουν ότι η κομητεία Gwinnett, έδρα της μεγαλύτερης σχολικής περιφέρειας της Georgia, λειτουργούσε με αποκλειστικά διαδικτυακή διδασκαλία μαθημάτων.
Αυτή είναι μια τραγική είδηση και μια δυσοίωνη έναρξη της σχολικής χρονιάς. Τα σχολεία σε όλη την έκταση των ΗΠΑ αντιμετωπίζουν ήδη τη δύσκολη απόφαση για το εάν θα πρέπει να ανοίξουν, ή να καθιερώσουν την εξ αποστάσεως μάθηση (ή ένα «υβριδικό» σύστημα και των δύο).
Το ζήτημα του εάν θα πρέπει να επιτραπεί στα παιδιά να συγκεντρώνονται για να διδαχθούν και για να παίξουν είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα. Εκτείνεται πολύ πέρα από τα δημόσια σχολεία και περιλαμβάνει τις συναθροίσεις παιδιών κάθε μορφής: ιδιωτικά σχολεία, γκρουπ κατ ‘οίκον διδασκαλίας, καλοκαιρινές κατασκηνώσεις, κλαμπ, ομάδες υπαίθριων δραστηριοτήτων, πάρτι, «ομάδες μάθησης» και πολλά ακόμη.
Ο θάνατος ενός εφήβου είναι μια τραγική υπενθύμιση για το ότι υπάρχουν αμέτρητοι κίνδυνοι και αντισταθμίσεις, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε πορεία κι αν ακολουθούν τα σχολεία, οι επιχειρήσεις και οι οργανισμοί.
Το «Μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς» μπορεί να είναι μια πιασάρικη φράση, αλλά δεν θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η διαμονή στο σπίτι είναι ασφαλέστερη, και πρέπει σίγουρα να αντισταθούμε στο να κάνουμε αυτήν την επιλογή για λογαριασμό των άλλων.
Οι κίνδυνοι για τα παιδιά είναι χαμηλοί
Καθώς πλησιάζει το φθινόπωρο, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως τα στοιχεία δείχνουν ότι το να συγκεντρώνονται τα παιδιά για να κάνουν μάθημα πρέπει να είναι η μικρότερη από τις ανησυχίες μας, όσον αφορά το COVID-19. Μια ομάδα ιατρικών εμπειρογνωμόνων που μίλησαν στο NBC τον περασμένο μήνα συμφώνησαν ότι τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό να μολυνθούν ή να αρρωστήσουν από COVID-19.
«Αυτή ήταν μια περίεργη πανδημία, διότι συνήθως για τους αναπνευστικούς ιούς, τα παιδιά είναι τα πρώτα που επηρεάζονται, και μάλιστα σημαντικά», δήλωσε στο NBC ο Δρ. C. Buddy Creech, αναπληρωτής καθηγητής παιδιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Vanderbilt στο Nashville . «Αυτή η νόσος ήταν πραγματικά το αντίστροφο, καθώς οι ενήλικές μας, και ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι ενήλικες, ήταν εκείνοι που επηρεάστηκαν περισσότερο.»
Όταν οι παιδίατροι ρωτήθηκαν από το NBC εάν θα στείλουν τα παιδιά τους πίσω στο σχολείο το φθινόπωρο, υπήρξε μια εν χορώ συμφωνία – «Ναι». «Απολύτως.» «Χωρίς δισταγμό». «Δεν έχω καμία ανησυχία» – και τα κρατικά δεδομένα αποδεικνύουν το γιατί.
Τα παιδιά στην Αμερική αποτελούν περίπου το 22% του πληθυσμού, αλλά όπως δείχνουν τα δεδομένα των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), αντιπροσωπεύουν μόλις το 2% των περιστατικών του COVID-19.
Μια επικείμενη μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία θεωρείται ως η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα για τη μελέτη του κορωνοϊού στα σχολεία, υποδηλώνει ότι δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από το να επιτρέψουμε στα παιδιά να συγκεντρωθούν για να παίξουν και να διδαχθούν.
Η μελέτη ανέλυσε 100 σχολεία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Και παρόλο που τα ανεπεξέργαστα δεδομένα δεν έχουν ακόμη δημοσιοποιηθεί, τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν.
«Μια νέα μελέτη που έγινε σε σχολεία του Ηνωμένου Βασιλείου επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν πολύ λίγες ενδείξεις ότι ο ιός μεταδίδεται στα σχολεία», είπε ο καθηγητής Russell Viner για την επικείμενη μελέτη της Δημόσιας Υγείας στην Αγγλία. «Ο κίνδυνος για τα παιδιά από τον Covid είναι πολύ χαμηλός…»
Σε αυτό ακριβώς είχαν καταλήξει και οι υπεύθυνοι της δημόσιας υγείας στη Σουηδία νωρίτερα αυτή τη χρονιά, όταν αποφάσισαν να αφήσουν τα σχολεία ανοιχτά.
Όταν το 91,3% των μαθητών όλου του κόσμου δεν ήταν στο σχολείο, τα παιδιά των Σουηδών συνέχιζαν να πηγαίνουν στα μαθήματά τους. Οι μάσκες επιτρέπονταν, αλλά δεν απαιτούνταν, και πάρθηκαν ορισμένα μέτρα για την ενθάρρυνση της κοινωνικής αποστασιοποίησης.
Η προσέγγιση της Σουηδίας ήταν εξαιρετικά αμφιλεγόμενη, αλλά τα αποτελέσματα της πολιτικής της όχι. Ούτε ένα παιδί στη Σουηδία δεν πέθανε – είτε μέσα στο σχολείο, είτε εκτός – και τα παιδιά εκεί αποτελούν ένα χαμηλότερο ποσοστό των περιστατικών του COVID, σε σύγκριση με τις γειτονικές χώρες.
Μια αναφορά τον περασμένο μήνα από τον οργανισμό υγείας της Σουηδίας διαπίστωσε ότι υπήρχαν 1.124 επιβεβαιωμένα κρούσματα COVID-19 μεταξύ των παιδιών στη Σουηδία που καταγράφηκαν μεταξύ 24 Φεβρουαρίου και 14 Ιουνίου, περίπου το 0,05% των παιδιών κάτω των 19 ετών. Αυτό είναι ακριβώς το ίδιο ποσοστό – 0,05 τοις εκατό – με τη Φινλανδία, η οποία κατέγραψε 584 περιπτώσεις κατά την ίδια περίοδο, παρόλο που η Φινλανδία έκλεισε τα σχολεία της. (Επιπλέον, τα παιδιά στη Σουηδία αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα πολύ λιγότερες περιπτώσεις COVID συνολικά, μόλις το 2,3% , σε σύγκριση με το 8,2% των παιδιών στη Φινλανδία.)
Η σουηδική υπηρεσία δημόσιας υγείας δήλωσε ότι η εκπαιδευτική της πολιτική δεν είχε κάποιον «μετρήσιμο αντίκτυπο» στην εξάπλωση του ιού.
Αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να αποτελούν έκπληξη για πολλούς, αλλά πιθανότατα δεν προκάλεσαν καμία έκπληξη στον αρχιτέκτονα της στρατηγικής της υγείας της Σουηδίας. Στις αρχές της πανδημίας, ο Anders Tegnell δήλωσε ότι, πάνω απ ‘όλα, ήταν πεπεισμένος πως οι υγειονομικοί λειτουργοί της χώρας του είχαν λάβει τη σωστή απόφαση επιτρέποντας στα σχολεία να παραμείνουν ανοιχτά.
«Αισθανόμαστε όλο και πιο σίγουροι για το ότι δεν κλείσαμε τα σχολεία», δήλωσε ο Tegnell στον τηλεοπτικό οικοδεσπότη Trevor Noah τον Μάιο. «Το κλείσιμό τους δεν είναι κάτι που θα αποβεί πραγματικά αποτελεσματικό για αυτού του είδους την ασθένεια. Τα σχολεία δεν φαίνεται να αποτελούν εστίες μετάδοσης αυτής της επιδημίας.»
Το να συναθροίζονται τα παιδιά για να παίξουν και για να μάθουν είναι κάτι το θεμελιώδες γι’ αυτά
Τα αποτελέσματα από τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι σημαντικά επειδή οι έρευνες δείχνουν ότι το να επιτρέπεται στα παιδιά να συναθροίζονται για να παίξουν, να μάθουν και να εξερευνήσουν τον κόσμο, είναι θεμελιώδες για τη σωματική και την ψυχική τους υγεία.
Οι συναισθηματικές και γνωστικές τους δεξιότητες, καθώς και η ικανότητα συγκέντρωσής τους, ακονίζονται όταν αλληλεπιδρούν με άλλα παιδιά σε πλαίσια που τους επιτρέπουν να αλληλεπιδρούν ελεύθερα και να μαθαίνουν από τους άλλους. Ενδυναμώνεται το ανοσοποιητικό τους σύστημα, η ψυχή και ο χαρακτήρας τους. Εάν επιλέξουμε να προστατέψουμε τα παιδιά από τις κοινωνικές συγκεντρώσεις και να τα στήσουμε μπροστά στις οθόνες όλη την ημέρα, τα αποκόπτουμε από τα πιο σημαντικά και αποτελεσματικά μονοπάτια μάθησης.
Ο φόβος για τον COVID-19 είναι κατανοητός, αλλά αν δεν διαχειριστούμε αυτόν τον φόβο, κινδυνεύουμε να καταστρέψουμε τον πιο πολύτιμο πόρο μας, τα παιδιά.
Ο ακαδημαϊκός Peter Gray, καθηγητής ψυχολογίας στο Boston College, έχει καταδείξει ότι τα παιδιά είναι μαθητές από τη φύση τους, που αναπτύσσονται εντυπωσιακά όταν τους δίνεται η ελευθερία να παίζουν και να εξερευνούν. Μεγάλο μέρος αυτής της μάθησης, γράφει ο Gray, είναι η κοινωνική και ηθική εκπαίδευση που τα παιδιά διδάσκονται μέσω των κοινωνικών τους αλληλεπιδράσεων με τα άλλα παιδιά.
«Το ομαδικό παιχνίδι είναι το πρωταρχικό φυσικό μέσο της κοινωνικής και ηθικής εκπαίδευσης κάθε παιδιού», γράφει ο Gray . «Μέσω του παιχνιδιού τα παιδιά μαθαίνουν να συναναστρέφονται με τους άλλους. Στο παιχνίδι πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες των άλλων παιδιών, μαθαίνουν να βλέπουν μέσα από τα μάτια των άλλων, μαθαίνουν να συμβιβάζονται, μαθαίνουν να διαπραγματεύονται τις διαφορές τους, μαθαίνουν να ελέγχουν τις δικές τους παρορμήσεις, μαθαίνουν να ευχαριστούν τους άλλους έτσι ώστε να τους κρατούν ως συμπαίκτες.»
Αυτή είναι μια μορφή φυσικής μάθησης μέσω κοινωνικής αλληλεπίδρασης, που δεν μπορεί να αναπαραχθεί μέσω του σχολικού μαθήματος ή των εργασιών για το σπίτι.
Ωστόσο, το να στερούμε τα παιδιά από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις έχει συνέπειες πέρα από την απώλεια μάθησης. Ο Gray και άλλοι ψυχολόγοι συνδέουν τις αναφερόμενες αυξήσεις του άγχους και της κατάθλιψης στα παιδιά με κοινωνικές τάσεις που δείχνουν μια γενική πτώση στον χρόνο του ελεύθερου παιχνιδιού, συνέπεια των εκπαιδευτικών συστημάτων που απαγορεύουν όλο και περισσότερο την ελεύθερη μάθηση υπέρ της τυποποιημένης διδασκαλίας.
Ενώ οι επιπτώσεις της άκαμπτης διδασκαλίας μέσα στην τάξη είναι εμφανείς, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η κοινωνική απομόνωση είναι ακόμη χειρότερη.
Ένα πρόσφατο άρθρο της Wall Street Journal, που γράφτηκε από τη Julie Jargon, δείχνει ότι τα ήδη υψηλά επίπεδα άγχους και κατάθλιψης στους νέους έχουν αυξηθεί δραματικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ιδιαίτερα σε έφηβα κορίτσια.
Μια πρόσφατη μελέτη σε εθνικό επίπεδο, επισημαίνει η Jargon, διαπίστωσε ότι σχεδόν το 80 τοις εκατό των κοριτσιών από την 5η ως την 8η τάξη ανέφεραν ότι αισθάνονται πιο μοναχικά και απομονωμένα από τότε που ξεκίνησε η επιδημία του COVID.
Οι μεγαλύτεροι έφηβοι ανέφεραν παρόμοια αποτελέσματα, και οι κλινικοί εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι η χειροτέρευση της ψυχικής υγείας οφείλεται στην καραντίνα.
«Όλα τα πράγματα, που μέχρι πριν από ένα χρόνο αύξαναν την κατάθλιψη στα κορίτσια, έχουν επιδεινωθεί από την πανδημία», δήλωσε στην Jargon, η Δρ Mary Pipher, κλινική ψυχολόγος και συγγραφέας του Reviving Ophelia: Saving the Selves of Adolescent Girls . «Οι συστάσεις μας ήταν ότι τα κορίτσια θα πρέπει να περνούν περισσότερο χρόνο μαζί με άλλα κορίτσια, να περνούν περισσότερο χρόνο έξω από το σπίτι, και οι γονείς να ενθαρρύνουν τα κορίτσια να αναλάβουν περισσότερα ρίσκα, για να αναπτύξουν από μόνα τους τις δεξιότητές τους. Τα περισσότερα από αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν τώρα εξαιτίας του Covid.»
Δεν είναι απαραίτητο να υποβάλλουμε τα παιδιά σ’ αυτή τη βάσανο. Τα πιο αξιόπιστα επιστημονικά στοιχεία που έχουμε δείχνουν ότι τα παιδιά έχουν ελάχιστα να φοβηθούν από τον COVID-19. Όπως επισημαίνει το CDC (το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ) η κοινή γρίπη είναι πολύ πιο επικίνδυνη για τα παιδιά από ό,τι ο κορωνοϊός.
Μια κοινωνία που στερεί τα παιδιά από τη βασική ελευθερία τους να συναντηθούν για να παίξουν, να μάθουν, να εξερευνήσουν και να κοινωνικοποιηθούν, τα αδικεί κατάφωρα, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα μακράν περισσότερο κακό, παρά καλό.
Ευτυχώς, έχουμε άφθονες αποδείξεις και παραδείγματα από την πραγματική ζωή που δείχνουν ότι το κόστος της απομόνωσης υγιών παιδιών υπερβαίνει κατά πολύ τα οφέλη.
***
Ο Jonathan Miltimore είναι ο Managing Editor του FEE.org. Η συγγραφή/δημοσιογραφία του υπήρξε αντικείμενο άρθρων σε ΜΜΕ όπως TIME, The Wall Street Journal, CNN, Forbes, Fox News και το Star Tribune. Άρθρα του φιλοξενήθηκαν στα: The Washington Times, MSN.com, The Washington Examiner, The Daily Caller, The Federalist, και Epoch Times.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο site του Foundation for Economic Education – FEE.org
eleytheria
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.