Η τραγωδία των ομήρων στη Λωρίδα της Γάζας συνεχίζεται, με το Ισραήλ να ανακοινώνει αργά το βράδυ της Τρίτης 4 Νοεμβρίου ότι παρέλαβε ακόμη μία σορό ομήρου από τη Χαμάς στο πλαίσιο της συμφωνίας προσωρινής κατάπαυσης του πυρός. Η σορός παραδόθηκε μέσω του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού και μεταφέρθηκε στο Εθνικό Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής του Ισραήλ, όπου αναμένεται να ταυτοποιηθεί εντός των επόμενων ωρών, ενώ οι οικογένειες αναμένουν με κομμένη την ανάσα την επιβεβαίωση της τύχης των δικών τους ανθρώπων.
Σύμφωνα με τις ισραηλινές αρχές, η επιστροφή των νεκρών ομήρων εντάσσεται στο τελευταίο στάδιο των ανταλλαγών που προβλέπει η συμφωνία: από την έναρξη της εκεχειρίας, η Χαμάς έχει απελευθερώσει 20 αιχμαλώτους, ενώ το Ισραήλ έχει προχωρήσει στην απελευθέρωση σχεδόν 2.000 Παλαιστινίων κρατουμένων. Παράλληλα, έχουν παραδοθεί 20 από τις 28 σορούς ομήρων που είχαν δηλωθεί ως νεκροί, χωρίς να υπολογίζεται αυτή που παραδόθηκε χθες, γεγονός που σημαίνει ότι επτά άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούνται. Για τις οικογένειές τους, κάθε λεπτό που περνά μετατρέπεται σε έναν ατελείωτο εφιάλτη, καθώς βρίσκονται διαρκώς ανάμεσα στην ελπίδα ότι οι συγγενείς τους μπορεί να είναι ζωντανοί και στον φόβο της οριστικής απώλειας.
Η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα επιδεινώνεται σε καθημερινή βάση, με τις υποδομές κατεστραμμένες και τον άμαχο πληθυσμό να βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Το Ισραήλ επιμένει ότι η αναστολή των στρατιωτικών επιχειρήσεων είναι προσωρινή και προειδοποιεί ότι η επανέναρξη των επιθέσεων θεωρείται αναπόφευκτη αν δεν ολοκληρωθεί η επιστροφή όλων των ομήρων, ζωντανών ή νεκρών. Η Χαμάς, από την πλευρά της, υποστηρίζει ότι η διαδικασία επιστροφής των σωρών αποτελεί πράξη ανθρωπισμού, ενώ η ισραηλινή πλευρά μιλά για επικοινωνιακά τεχνάσματα και κυνικό εμπαιγμό των οικογενειών που πενθούν.
Η εύθραυστη ισορροπία απειλείται ανά πάσα στιγμή, με τον ΟΗΕ και τις Ηνωμένες Πολιτείες να ασκούν διπλωματικές πιέσεις προκειμένου να παραταθεί η κατάπαυση του πυρός. Στόχος παραμένει η συνέχιση των ανταλλαγών, η αποτροπή νέας αιματοχυσίας και η διατήρηση ανοιχτής της ελπίδας ότι όσοι ακόμη κρατούνται θα μπορέσουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους πριν η σύγκρουση βυθιστεί ξανά στο σκοτάδι του πολέμου.