Για σκιά σιωνιστικού αποικισμού κάνει λόγο σε άρθρο γνώμης, η φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα Sabah η οποία παρουσιάζει μια έντονα επικριτική προσέγγιση για τις σχέσεις Ισραήλ, Ελλάδας και Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το άρθρο, υπογεγραμμένο από τον αρθρογράφο Γιουτζέλ Άτζερ (Yücel Acer), υποστηρίζει ότι η συνεργασία Ισραήλ–Λευκωσίας εδραιώνεται σε «κοινή εχθρότητα απέναντι στους Τούρκους» και πως εξελίσσεται σε μια «μακροπρόθεσμη στρατηγική δομή» που απειλεί τα συμφέροντα της Άγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το Ισραήλ επιδιώκει «να αποκτήσει στρατιωτική και ενεργειακή παρουσία στην Κύπρο εις βάρος των Τουρκοκυπρίων», ενώ ο συγγραφέας κάνει λόγο για «συστηματική διείσδυση» Ισραηλινών πολιτών μέσω αγορών ακινήτων και χορήγησης “χρυσών διαβατηρίων” από την Κυπριακή Δημοκρατία, αριθμώντας περίπου 20.000 περιπτώσεις.
Η Sabah συνδέει τη συνεργασία Ισραήλ–Κύπρου με τη στρατηγική των ΗΠΑ στην περιοχή, υπενθυμίζοντας τη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας που υπογράφηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2024 μεταξύ Ουάσιγκτον και Λευκωσίας, καθώς και τις αναφορές περί ενσωμάτωσης του ισραηλινού αντιαεροπορικού συστήματος Barak MX στις κυπριακές ένοπλες δυνάμεις. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, σημειώνεται, είχε τότε προειδοποιήσει πως η «στρατιωτικοποίηση του νότου της Κύπρου» μπορεί να οδηγήσει σε νέα κούρσα εξοπλισμών στο νησί.
Το άρθρο κατηγορεί το Ισραήλ ότι αξιοποιεί τα κυπριακά αεροδρόμια για στρατιωτικούς και κατασκοπευτικούς σκοπούς, ενώ αναφέρεται και σε πληροφορίες περί χρήσης των κυπριακών υποδομών κατά την ισραηλινή επίθεση εναντίον του Ιράν. Παράλληλα, επικαλείται δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΑΚΕΛ, Στέφανου Στεφάνου, τις οποίες παρουσιάζει ως «προειδοποίηση» ότι «η Κύπρος μετατρέπεται σε χώρα υπό ισραηλινή επιρροή».
Ο αρθρογράφος ισχυρίζεται ότι «η ελληνοκυπριακή πλευρά, τυφλωμένη από την εχθρότητα προς την Τουρκία, κινδυνεύει να καταστεί αποικία του Ισραήλ», ενώ παρουσιάζει τη συνεργασία Ισραήλ–Ελλάδας–Κύπρου ως μια «αντιτουρκική συμμαχία» που εξυπηρετεί τις ενεργειακές και γεωπολιτικές επιδιώξεις της Δύσης στην Ανατολική Μεσόγειο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
Ισραήλ και Ελληνοκυπριακή διοίκηση: μια συμμαχία με κοινό παρονομαστή την εχθρότητα προς τους Τούρκους
Η ιστορία του Κυπριακού προβλήματος ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν οι Ελληνοκύπριοι άρχισαν σταδιακά να αποδυναμώνουν τα συνταγματικά δικαιώματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας του νησιού. Το πραξικόπημα στην Κύπρο, που υποστηρίχθηκε από την Ελλάδα και στόχευε στην ένωση του νησιού με αυτήν, οδήγησε στην επέμβαση της Τουρκίας το 1974 ως εγγυήτριας δύναμης, με σκοπό την προστασία των Τουρκοκυπρίων από διώξεις και βία.
Μετά από συνεχείς αποτυχίες στην εξεύρεση πολιτικής λύσης, το 1983 ιδρύθηκε η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ). Η Ελληνοκυπριακή διοίκηση εντάχθηκε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2004 — το ίδιο έτος που οι Ελληνοκύπριοι, μονομερώς, απέρριψαν το σχέδιο του ΟΗΕ για τερματισμό της διένεξης. Έκτοτε, η διαδικασία ειρήνευσης προχωρεί με διαλείμματα, με χαρακτηριστική την αποτυχημένη προσπάθεια του 2017 στην Ελβετία, υπό την αιγίδα των εγγυητριών δυνάμεων Τουρκίας, Ελλάδας και Ηνωμένου Βασιλείου.
Επιδείνωση Τουρκοϊσραηλινών σχέσεων και Κυπριακό
Οι επιδεινούμενες σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, λόγω των ισραηλινών επιθέσεων στη Γάζα μετά τις 7 Οκτωβρίου, φαίνεται να επηρεάζουν και το Κυπριακό. Ένα ανησυχητικό σημάδι της ισραηλινής πρόθεσης να προκαλέσει την Τουρκία εντοπίζεται ακριβώς στο πεδίο της κυπριακής διαμάχης — μιας διαμάχης ουσιαστικά μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.
Στρατιωτικοί δεσμοί Ισραήλ – Ελληνοκυπρίων
Από τις 7 Οκτωβρίου κυκλοφορούν φήμες ότι το Ισραήλ προσεγγίζει τους Ελληνοκύπριους με στόχο να εγκαθιδρύσει παρουσία στο νησί, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις της Άγκυρας. Αυτό συμβαίνει τη στιγμή που η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι επιμένουν στη λύση δύο κρατών. Για τους Ελληνοκύπριους, η συνεργασία αυτή φαντάζει ως αντίβαρο έναντι της Τουρκίας, καθώς το Ισραήλ αντιμετωπίζεται πλέον ως «εχθρός» της Άγκυρας.
Η ισραηλινή υποστήριξη προς τους Ελληνοκυπρίους ακολουθεί την αμερικανική, η οποία εντάθηκε όταν οι σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας πέρασαν κρίση. Στις 10 Σεπτεμβρίου 2024 υπογράφηκε η “Συμφωνία Οδικού Χάρτη Αμυντικής Συνεργασίας” μεταξύ ΗΠΑ και ελληνοκυπριακής διοίκησης. Οι δύο πλευρές δήλωσαν ότι η συμφωνία είναι «ζωτικής σημασίας για τη σταθερότητα και την ασφάλεια της Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου», υπογραμμίζοντας την ανάγκη στενής συνεργασίας «ομοϊδεατών εταίρων» σε ζητήματα άμυνας και ασφάλειας.
Οι κινήσεις αυτές προκάλεσαν αντίδραση από την Τουρκία, που θεωρεί ότι η Ουάσινγκτον ενισχύει την ελληνοκυπριακή πλευρά, ανατρέποντας την ισορροπία με την Ελλάδα.
Το Barak MX και ο στρατιωτικός παράγοντας
Την ίδια περίοδο, δημοσιεύματα ανέφεραν πως η Ελληνοκυπριακή διοίκηση επιδιώκει την ενσωμάτωση του ισραηλινού αντιαεροπορικού συστήματος Barak MX στο αμυντικό της δίκτυο. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Χακάν Φιντάν, είχε προειδοποιήσει στις 11 Δεκεμβρίου 2024:
«Ο εξοπλισμός της ελληνοκυπριακής διοίκησης μπορεί να προκαλέσει νέα κούρσα εξοπλισμών στο νησί».
Το σύστημα Barak MX, σε συνδυασμό με το ραντάρ ELM-2084, δίνει στο Ισραήλ στρατηγικά πλεονεκτήματα, καθώς επιτρέπει ευρεία αντιαεροπορική κάλυψη που μπορεί να απειλήσει τουρκικά αεροσκάφη, ελικόπτερα και drones. Παράλληλα, το ραντάρ μπορεί να λειτουργήσει ως μέσο παρακολούθησης και συλλογής πληροφοριών σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, από το Ακσάζ έως την Ισκεντερούν.
Σιωνιστική διείσδυση στην Κύπρο
Η αυξανόμενη παρουσία Ισραηλινών πολιτών με ακίνητα και δικαιώματα διαμονής στις ελληνοκυπριακές περιοχές δημιουργεί ένα νέο είδος επιρροής στο νησί. Υπολογίζεται ότι περίπου 20.000 Ισραηλινοί έχουν αποκτήσει «χρυσές βίζες» μέσω επενδύσεων.
Παράλληλα, το Ισραήλ επιδιώκει την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων μέσω των ελληνικών και κυπριακών διαδρόμων, είτε μέσω του αγωγού EastMed είτε με ηλεκτρικές διασυνδέσεις, γεγονός που η Άγκυρα θεωρεί πρόκληση για την ενεργειακή της ασφάλεια και υπονόμευση του ρόλου της ως περιφερειακού κόμβου.
Οι εξελίξεις αυτές, τόσο στρατιωτικές όσο και οικονομικές, μετατρέπουν την Κύπρο από χώρο συνεργασίας σε χώρο στρατηγικής διείσδυσης, δημιουργώντας μακροπρόθεσμες ανακατατάξεις στην περιοχή.
Πολιτικές αντιδράσεις και ανησυχίες
Το ζήτημα προκαλεί αντιδράσεις και στο εσωτερικό της Ελληνοκυπριακής κοινότητας. Ο ηγέτης του ΑΚΕΛ, Στέφανος Στεφάνου, μίλησε για “προγραμματισμένη πολιτική εποικισμού”, προειδοποιώντας ότι «η ελληνική Κύπρος χάνεται». Το κόμμα του μάλιστα χαρακτήρισε την κατάσταση «νέα μορφή κατοχής από το Ισραήλ».
Η ήδη υπάρχουσα διαφωνία μεταξύ Ισραήλ και Ελληνοκυπρίων για το κοίτασμα “Αφροδίτη” επιτείνει την ένταση, καθώς το Τελ Αβίβ ισχυρίζεται ότι μέρος του οικοπέδου εμπίπτει στη δική του δικαιοδοσία, αποκαλύπτοντας τη εύθραυστη φύση των μεταξύ τους συμφωνιών.
Σήμερα, Ελληνοκύπριοι και Ισραήλ βρίσκονται πιο κοντά από ποτέ, με βάση την αντίληψη ότι «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Καθώς η Τουρκία υιοθετεί σκληρή στάση απέναντι στο Ισραήλ, λόγω των εγκλημάτων του στη Γάζα, το Ισραήλ στρέφεται προς τους Ελληνοκυπρίους, οι οποίοι βλέπουν σε αυτόν έναν στρατηγικό σύμμαχο ενάντια στην Άγκυρα.
Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: θα μετατραπεί τελικά ο νότος της Κύπρου σε “αποικία του Ισραήλ”, μπροστά στα μάτια των ίδιων των Ελληνοκυπρίων που, τυφλωμένοι από την αντιτουρκική τους εμμονή, ίσως να μη βλέπουν τι έρχεται;