Το κίνημα που κάποτε παρουσιάστηκε ως το αντίδοτο στους «αιώνιους πολέμους», κινδυνεύει να χάσει τον προσανατολισμό του – και μαζί την εκλογική του δύναμη – αν ο ηγέτης του δεν ξεκαθαρίσει πού πραγματικά στέκεται
Όσο εντείνονται οι επιθέσεις του Ισραήλ κατά ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων, η σκιά μιας ευρύτερης σύρραξης απλώνεται πάνω από τη Μέση Ανατολή – και, κατ’ επέκταση, πάνω από την αμερικανική πολιτική σκηνή. Ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ εξακολουθεί να προηγείται στις περισσότερες δημοσκοπήσεις έναντι του Τζο Μπάιντεν ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου, η ισορροπία της προεκλογικής του στρατηγικής διαταράσσεται από μια βαθιά κρίση στο ίδιο του το πολιτικό οικοδόμημα: το κίνημα MAGA.
Η εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών σε μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον του Ιράν προκαλεί μια υπαρξιακή κρίση ταυτότητας στο πολιτικό ρεύμα που σφυρηλατήθηκε από την υπόσχεση του «America First», δηλαδή την απομάκρυνση από τις αδιέξοδες πολεμικές περιπέτειες των προκατόχων του Τραμπ και την εστίαση στην εσωτερική ανάταξη των ΗΠΑ.
Ωστόσο, η νέα ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή δημιουργεί έναν πολιτικό γρίφο που απειλεί να διαρρήξει τη συνοχή του πιο πιστού ακροατηρίου του Ντόναλντ Τραμπ.
Όπως σημειώνουν οι New York Times, οι υποστηρικτές του Τραμπ βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με μια δυσεπίλυτη αντίφαση: αφενός, επιθυμούν την αποφυγή νέων πολέμων, όπως αυτός στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν – πόλεμοι που έχουν στιγματίσει αρνητικά τη μνήμη της αμερικανικής κοινής γνώμης. Αφετέρου, ένα σημαντικό μέρος του MAGA κινήματος εμφορείται από σκληροπυρηνικές θέσεις κατά του Ιράν και στηρίζει φανατικά το Ισραήλ, ειδικά μετά την ομαλοποίηση σχέσεων του Τραμπ με το Τελ Αβίβ κατά την πρώτη του θητεία.
Έτσι, η επιθυμία για αποφασιστικότητα έναντι της Τεχεράνης έρχεται σε αντίθεση με την κεντρική αρχή της αποφυγής αμερικανικής στρατιωτικής εμπλοκής στο εξωτερικό. Μια στρατιωτική επίθεση σε ιρανικές εγκαταστάσεις δεν θα ήταν «χειρουργική» και χωρίς συνέπειες – αντίθετα, θα μπορούσε να πυροδοτήσει γενικευμένη σύρραξη με αλυσιδωτές επιπτώσεις, παρασύροντας τις ΗΠΑ εκ νέου σε μια μακροχρόνια δέσμευση.
Αυτός ο διχασμός έχει ήδη γίνει εμφανής. Στο συντηρητικό τηλεοπτικό τοπίο, δύο από τις πλέον εμβληματικές μορφές του κινήματος MAGA, ο Τάκερ Κάρλσον και ο Σον Χάνιτι, έχουν ταχθεί σε αντίθετα στρατόπεδα. Ο Κάρλσον, πρώην παρουσιαστής του Fox News και φωνή του απομονωτισμού, εκφράζει ανησυχία για ενδεχόμενη στρατιωτική εμπλοκή στο Ιράν, χαρακτηρίζοντάς την «προδοσία των θεμελιωδών αρχών του κινήματος». Αντίθετα, ο Χάνιτι ευθυγραμμίζεται με τις φωνές που ζητούν αποφασιστική δράση, υποστηρίζοντας πως το Ιράν αποτελεί υπαρξιακή απειλή για το Ισραήλ και τη Δύση.
Την ίδια στιγμή, κορυφαίοι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές όπως ο Λίντσεϊ Γκράχαμ έχουν ζητήσει επιθετική στάση απέναντι στην Τεχεράνη. Από την άλλη πλευρά, πολιτικές προσωπικότητες όπως ο Ραντ Πολ και η Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους για οποιαδήποτε στρατιωτική εμπλοκή.
«Οι πόλεμοι, οι παρεμβάσεις και οι ανατροπές καθεστώτων σκοτώνουν αθώους και βάζουν την Αμερική σε δεύτερη μοίρα» έγραψε η Γκριν στο Χ (πρώην Twitter), εκφράζοντας ένα κοινό αίσθημα δυσαρέσκειας στο εσωτερικό της βάσης του Τραμπ.
Η ρήξη στο εσωτερικό του MAGA δεν είναι εντελώς καινούργια. Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, η πρώτη σοβαρή ένδειξη εσωτερικής κρίσης εμφανίστηκε το 2019, όταν ο Τραμπ διέταξε τη δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί – μια ενέργεια που παρότι χειροκροτήθηκε από το φιλοϊσραηλινό λόμπι, πυροδότησε αντιδράσεις στο στρατόπεδο των μη-επεμβατικών.
Ο διχασμός αυτός έχει σήμερα οξυνθεί, καθώς οι φωνές υπέρ της αυτοσυγκράτησης αποκτούν νέα δυναμική, σε αντίθεση με το 2016, όταν αποτελούσαν μειοψηφία εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Ενδεικτική της αμφισημίας είναι και η στάση του ίδιου του Τραμπ, ο οποίος, ερωτηθείς πρόσφατα για το εάν θα υποστήριζε στρατιωτική επίθεση κατά του Ιράν, απάντησε: «Μπορεί να το κάνω, ίσως κι όχι».
Η στρατηγική της σιωπής ή της ασάφειας επιτρέπει προς το παρόν στον Τραμπ να αποφύγει την ξεκάθαρη ρήξη με τη μία ή την άλλη πλευρά του κινήματός του. Ωστόσο, οι πολιτικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή κινούνται γρηγορότερα από τη στρατηγική υπομονής του, και όσο πλησιάζουν οι εκλογές, η ανάγκη για σαφή τοποθέτηση εντείνεται.
Το πολιτικό διακύβευμα ξεπερνά την επικαιρότητα. Όπως σημειώνουν οι New York Times, η πιθανότητα αμερικανικής εμπλοκής στο Ιράν φέρνει το MAGA ενώπιον μιας ιστορικής επιλογής: τι πραγματικά σημαίνει το δόγμα «America First»;
Είναι μια ιδεολογία απομονωτισμού και αυτοσυγκράτησης, που απορρίπτει τις πολεμικές επεμβάσεις, ακόμη κι αν θίγονται σύμμαχοι όπως το Ισραήλ; Ή μήπως πρόκειται για ένα εργαλείο πολιτικού οπορτουνισμού, που προσαρμόζεται στις συγκυρίες και τακτοποιεί εκ νέου τις «κόκκινες γραμμές» όταν το απαιτούν τα στρατηγικά συμφέροντα;
Για αρκετούς υποστηρικτές του Τραμπ, αυτή η αμφιθυμία ισοδυναμεί με προδοσία. Η συντηρητική σχολιάστρια Κάντας Όουενς ήταν σαφής: «Το MAGA ήταν μια κήρυξη πολέμου στους νεοσυντηρητικούς. Αν τώρα τους ακολουθήσει, χάνει κάθε νόημα».
Καθώς η Μέση Ανατολή βυθίζεται σε νέα αβεβαιότητα, ο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται ενώπιον μιας καθοριστικής πολιτικής επιλογής. Η στάση του απέναντι στο Ιράν δεν θα κριθεί μόνο από τη γεωπολιτική της στιγμής αλλά και από τις εσωτερικές ισορροπίες ενός κινήματος που τον ανέδειξε αλλά τώρα αμφιβάλλει για την προσήλωσή του στα αρχικά του ιδανικά.
Το κίνημα MAGA, που κάποτε παρουσιάστηκε ως το αντίδοτο στους «αιώνιους πολέμους», κινδυνεύει να χάσει τον προσανατολισμό του – και μαζί την εκλογική του δύναμη – αν ο ηγέτης του δεν ξεκαθαρίσει πού πραγματικά στέκεται.