Στη συζήτηση για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινήθηκε ξανά με γενικόλογες διακηρύξεις, χωρίς να καταθέσει κάποια ουσιαστική πρόταση ή στρατηγική. Παρά την αναφορά του στη συνεργασία της ΕΕ με τρίτες χώρες, περιορίστηκε σε αόριστες επισημάνσεις για τη μη ευθυγράμμισή τους με την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), αποφεύγοντας να τοποθετηθεί ξεκάθαρα για τις ευθύνες των κρατών-μελών ή για τις συνέπειες τέτοιων συνεργασιών.
Η δήλωσή του ότι «η Ευρώπη δεν πρέπει να αντιμετωπίζει τις συνεργασίες ως business as usual» περισσότερο υποδήλωνε επικοινωνιακή σκοπιμότητα, παρά μια σαφή και δεσμευτική θέση. Ο πρωθυπουργός επανέλαβε το αίτημα για «ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό εργαλείο», χωρίς όμως να εξηγήσει πώς και πότε αυτό μπορεί να εφαρμοστεί, περιοριζόμενος σε ευχολόγια.
Όσο για το περιβόητο 12ετές εξοπλιστικό σχέδιο, η αναφορά του Μητσοτάκη φάνηκε αποκομμένη από την πραγματικότητα, καθώς δεν υπάρχει σαφής λογοδοσία για τη μέχρι τώρα υλοποίηση, ούτε εγγυήσεις διαφάνειας. Η πρότασή του για στήριξη των ευρωπαϊκών νεοφυών επιχειρήσεων στον τομέα της άμυνας μοιάζει περισσότερο με ρητορική ανακύκλωση, παρά με ρεαλιστικό σχεδιασμό.
Συνολικά, η τοποθέτηση του πρωθυπουργού χαρακτηρίστηκε από γενικότητες, χωρίς βάθος ή πραγματική δέσμευση, επιβεβαιώνοντας για άλλη μία φορά την έλλειψη στρατηγικού οράματος σε ζητήματα που αφορούν την ευρωπαϊκή ασφάλεια και το γεωπολιτικό μέλλον της χώρας.